• TIp de redactie
  • Vrijwilligers gezocht!
  • CD / DVD Shop
dinsdag, 20 april 2021
Klassiek-Centraal.be
  • Nieuws
    • Opinie
  • Interviews
  • Agenda
    • Evenement toevoegen
  • Recensies
    • Ballet & Kunstdans
    • Boeken
    • Cd’s
    • Concerten
    • Evenementen
    • Opera & Muziektheater
  • Informatie / Contact
    • Geschiedenis
    • Contact
    • Wie zijn wij
Geen resultaat
Bekijk alle resultaten
  • Nieuws
    • Opinie
  • Interviews
  • Agenda
    • Evenement toevoegen
  • Recensies
    • Ballet & Kunstdans
    • Boeken
    • Cd’s
    • Concerten
    • Evenementen
    • Opera & Muziektheater
  • Informatie / Contact
    • Geschiedenis
    • Contact
    • Wie zijn wij
Geen resultaat
Bekijk alle resultaten
Klassiek-Centraal.be
Geen resultaat
Bekijk alle resultaten
Home Recensies Concerten

Stéphane Denève debuteert in Bozar

Gommaar Elst door: Gommaar Elst
14 februari 2017
in Concerten
0
Stéphane Denève
0
SHARES
47
VIEWS
Deel dit artikel op FacebookDeel dit artikel op TwitterDeel dit artikel via Whatsapp

Stéphane Denève is een genereuze man, zo kon het publiek meteen ervaren. Hij sprak de luisteraars vriendelijk toe en dirigeerde zoals hij sprak, met humor en overgave. Vanavond hoorden we samen met het Brussels Philharmonic de pianist Boris Giltburg, winnaar van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano 2013.

De dirigent vertelde ondermeer dat de titel van het eerste werk ‘Icarus’ slechts na het schrijven ervan gekozen werd, naar verluid omdat het volgens de componiste (Lera Auerbach, °1973) maar blijft omhoogvliegen. We horen een modern (2006), vrij tonaal werk, dat ook wel regelmatig genoeg flirt met deze tonaliteit uiteraard, het één kan niet zonder het ander. Het lijkt me muzikaal eigenlijk zowel omhoog te vliegen als te vallen.

De compositie bouwt zich op met de aparte instrumentgroepen optellend als het ware, maar we horen ook allerlei opeenvolging van drama. De theremin vliegt over de top, een zeer episch effect geeft dit instrument met waanzinnige glissando’s. Het lijkt ook fel vernieuwd sinds het ontstaan ervan, haast een stem. Her en der heeft het werk wel de vrij typische ziekte van grootschalige orkestwerken dat de harpen niet hoorbaar zijn door geweldige overstemming van al het andere, ofwel zouden ze beter een groter aantal harpen gebruiken of het anders schrijven. Andere passages houden er heel mooi rekening mee.

De combinatie harp + xylofoon/buisklokken/celesta werkt altijd mooi, het lijkt alsof de harp de andere instumenten ook aanslaat en het heeft een zeer geslaagd effect. Een boeiend werk is het en de dirigent beweegt empatisch met het orkest mee. …

Soldaat Shostakovich

In het eerste deel van het tweede piano concerto van Dmitri Shostakovich krijgen we een enorme verscheidenheid indrukken vlot aan elkaar geschreven te horen, ook een uitzonderlijk creatief getransformeerd thema doorheen heel dit deel, sommigen onder ons voelen misschien nog wat de nostalgie naar de Disneyfilm Fantasia 2000.

Boris Giltburg weet zich meteen om te schakelen van een zeer dynamisch geladen marcherend stuk (de componist kan het in zijn werk moeilijk laten om soldaatje te spelen of er wat op te parodiëren) naar iets veel gevoeliger of een bescheiden fugato en zich aan te passen. De dirigent vertelde ons bij voorbaat dat ze het zouden uitvoeren naar de snelheid die Dmitri Shostakovich zelf hanteerde in zijn opnames. (zie https://www.youtube.com/watch?v=BCTEx3w2_jU)

Van snelheid gesproken, ik had de indruk dat het bij dit concert iets minder vlug was, maar de snelheid was verantwoord in elk geval. De pianist speelt met een zuivere helderheid die nodig is bij veel van Shostakovich’ pianomuziek waar hij in de hoge registers de beide handen veel in octaaf laat spelen voor die karakteristieke klank die hem zeer eigen is. Het prachtige tweede deel werd ook adembenemend ten gehoor gesteld. Hier en daar waren er weliswaar wat onzuiverheden in het orkest die ze bleven volhouden, maar los daarvan was het algeheel mooi. Het laatste deel is de aanleiding op het een ‘licht’ concerto te noemen. Daar ben ik het eerlijk gezegd helemaal niet mee eens. Er is ernstig aan gewerkt en er zit heel wat meer in dan het lijkt, ook in het laatste deel zijn er allerlei muzikale vernuftigheden die we iets verder moeten zoeken dan onze neus lang is.

Weemoedig dansende dirigent

In de vierde symfonie van Pjotr Tschaikovski kan Stéphane Denève zich helemaal uitleven. Hij geeft veel animo, is bevlogen, maar accentueert eenvoudig en duidelijk. Hij verdeelt wel duidelijk zijn energie over dit groot werk, een mooi voorbeeld van flamboyant gulle romantiek met veel allure, soms heeft het wel nogal iets Frans: lange eindes, nogal spectaculair, maar wel eerlijk mooi algeheel. Imposant gaan de blazers tekeer met het thema waarop de strijkers aanvlechten met veel solo versieringen van vooral de houtblazers.

De dirigent haalt zijn hand op aan het einde van het eerste deel als een ‘stop’ beweging en even is er een treffend harde stilte te horen, prachtig zo’n momenten. Als verlangend horen we de hobo in het tweede deel zingen en bij een smachtende vlaag van muziek beweegt dirigent Stéphane Denève weemoedig mee. Bij het dansende derde deel met plezierige pizzicato’s is het genieten van de subtiele dansbewegingen van de artistieke leider. Het beginthema keert zoals een leidmotief terug aan het einde als een epische catharsis.

Vorig artikel

Ballet Vlaanderen – De Notenkraker

Volgend artikel

Klara in de Singel

Volgend artikel
Sigiswald Kuijken

Klara in de Singel

Klassiek Centraal – Playlist

Geen resultaat
Bekijk alle resultaten

Volg ons op Sociale media

  • 5.5k Fans
  • 148 Followers
  • 2.2k Subscribers
Hou je van Schrijven ? Hou je van Schrijven ? Hou je van Schrijven ?

Aanbevolen

Oproep Raad voor Cultuur: geef 477 miljoen euro extra uit aan cultuur

Oproep Raad voor Cultuur: geef 477 miljoen euro extra uit aan cultuur

5 dagen ago
De kracht van het kwetsbare: Verdi’s La Traviata

De kracht van het kwetsbare: Verdi’s La Traviata

7 dagen ago
Vleugelpiano Peter Benoit (eindelijk) gerestaureerd

Vleugelpiano Peter Benoit (eindelijk) gerestaureerd

7 dagen ago
Wordt Mechelen (terug) orgelstad?

Wordt Mechelen (terug) orgelstad?

1 week ago

Categorieën

  • Boeken
  • Cd & DVD
  • Concerten
  • Dans
  • Evenementen
  • Gouden Labels
  • Interviews
  • Nieuws
  • Opera & Muziektheater
  • Opinie
  • Recensies

Topics

Alain Altinoglu Aloïs Van Tongerloo Amuz Antonio Pappano Antwerp Symphony Orchestra Bach Ballet Vlaanderen Beethoven Bozar Brussels Philharmonic Claude Debussy De Munt deSingel Erato Erik Langeveld Erna Metdepenninghen Festival van Vlaanderen Flagey Franz Schubert Gaetano Donizetti Gouden Label Hermine Couvreur Johannes Brahms Johann Sebastian Bach Joseph Haydn Klarafestival Klassiek Centraal Lore Binon Lucrèce Maeckelbergh Ludwig Van Beethoven Maurice Ravel Michel Dutrieue Mozart Opera Ballet Vlaanderen Opera Vlaanderen Opéra royal de Wallonie Richard Strauss Robert Schumann Roger Creyf Schubert Sidi Larbi Cherkaoui Stefano Mazzonis di Pralafera Viviane Redant Wim Henderickx Wolfgang Amadeus Mozart
  • TIp de redactie
  • Vrijwilligers gezocht!
  • CD / DVD Shop

© 2020 Klassiek Centraal - Gebouwd door OMJB.

Geen resultaat
Bekijk alle resultaten
  • Nieuws
  • Gouden Labels
  • Recensies
    • Cd & DVD
    • Concerten
    • Opera & Muziektheater
    • Evenementen
    • Boeken
    • Dans
  • Contact
  • Wie zijn wij

© 2020 Klassiek Centraal - Gebouwd door OMJB.

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist