Moest er ooit een Nobelprijs voor Muziek zijn, mocht die verdiend toegewezen worden aan Raimund Lissy. Nooit van hehoord? Misschien. Maar kijkt u dan even naar het befaamde Nieuwjaarsconcert van de Wiener Philharmoniker.
U zal hem zien als leider van de 2de violen. En ook de overige leden van het Lissy Quartett Wien, dat hij in 2008 oprichtte, scheren hoge toppen in het Weense muzieklandschap. Altviolist Robert Bauerstatter schopte het in 2004 van aanvoerder van de altviolensectie bij de Wiener Staatsoper tot lid van de Wiener Philharmoniker. Celliste Maria Grün behoort sinds 2014 tot de cellosectie van de Wiener Philharmoniker. Violiste Regina Brandstätter koos voor pedagogische carrière, kamermuziek en solo-optredens.
Voor hun concert in Sint-Pieter-en-Paulkerk in het raam van de Amazing Haydn cyclus, werd het kwartet versterkt door pianiste Srebra Gelleva, in Wenen en ver erbuiten actief als docente, chambriste en soliste.
Vijf rasmusici, ten dienste van Haydn, Mozart, de dit jaar overleden Balduin Sulzer en… Joseph Mayseder. Dat die naam niets dan vraagtekens oproept, is een ware schande, waarvoor ons muziekonderwijs, radio, media en concertorganisaties de schuld onder mekaar mogen verdelen.
Want van die Mayseder valt heel wat te zeggen. Raimund Lissy, die hem herontdekte, schreef er een vuistdik boek over, dat eerlang via Amazone te koop is. Mayseder, die leefde van 1789 tot 1863, kruiste actief het pad van al wie toen naam had in Wenen, Parijs en Italië: Wranitzky, Haydn, Salieri, Kozeluch,
Schuppanzigh, Schubert, Czerny, Spohr, Beethoven, Hummel, Giuliani, Moscheles, Baillot, Viotti, Kreutzer, Cherubini, Vieuxtemps, de Schumanns, Liszt, Carl Loewe, Meyerbeer, Chopin… Geen toevallige ontmoetingen, maar muzikale samenwerking met een vioolvirtuoos die door Paganini zeer hoog werd ingeschat, die in 1827, samen met Schubert, Czerny en Grillparzer fakkeldrager was op Beethovens begrafenis en die in Wenen een eregraf en een Maysedergasse kreeg.
Anderzijds had Mayseder zelf ook heel wat te zeggen, in noten dan. Uit zijn rijk oeuvre verschenen bij Gramola een CD met zijn drie Vioolconcerten en drie CD’s met kamermuziek.
Uit die kamermuziek lichtte Raimund Lissy drie overheerlijke werken.
In het eerste Strijkkwartet, een veelbelovend werk van een zestienjarige, was de invloed van Beethoven niet te ontkennen. Al klonk het nog wat schools, toch eiste Mayseders jeugdige experimenteerzucht een extreme virtuositeit van de viool en sprak hij in het Adagio reeds zijn eigen romantische taal. Het slotrondo was ronduit charmant.
Van 1806 naar 1820. Toen schreef Mayseder zijn innemende eerste Klaviertrio, vol hartveroverende melodieën, speelse pianopartijen, verrassende effecten als pizzicati en col legno en de kans om de warme sonoriteit van altviolist Bauerstatter te bewonderen.
Eenzelfde verrukking besloot het concert: de Konzertante Variationen van weer 20 jaar later.
Hier was originaliteit troef en een virtuoze uitbundigheid, waar pianiste Srebra Gelleva duidelijk in deelde.
Ook de bis was het klinkend bewijs dat de Oostenrijkers meer flair hebben dan wij voor al het mooie dat klassiek te bieden heeft. Ze pakten fier uit met een ongekend pareltje van Richard Strauss: Liebesliedchen.
- WAT: Concert Amazing Haydn met werken van Haydn, Mozart, Mayseder, Sulzer
- WIE: Lissy Quartett Wien
- WAAR & WANNEER: Sint-Pieter en Paulkerk Mechelen, 12 oktober 2019
- FOTO’S: © Carine Peeraer
