Auteur Yarrid Dhooghe
De legendarische vriendschap tussen de Britse componist Benjamin Britten en de Russische cellist Mstislav Rostropovich heeft geleid tot enkele van de mooiste composities van het cellorepertoire. Twee cellosuites en de verbluffende Sonate voor cello en piano, uitgevoerd door cellist Roel Dieltiens en pianist Piet Kuijken, selecteerde curator Pieter Bergé voor dit Novecento-concert gewijd aan Benjamin Britten.
Cellosuites
Het concert opende met Benjamin Brittens eerste en sloot af met diens derde cellosuite. Deze werken voor cello solo werden door een ontspannen Roel Dieltiens uitgevoerd. De cellist had vooral oog voor de articulatie van de melodielijnen. Hij creëerde mooie spanningsbogen die de luisteraar regelmatig op het puntje van zijn stoel deed zitten. In de eerste suite wisselde Dieltiens vlot af tussen verschillende speeltechnieken. De keuze van het tempo was steeds doordacht en zocht de extremen niet op. De negen delen werden vlot aan elkaar geregen. Ook in de derde suite, waarin Britten verschillende Russische thema’s en folksongs verwerkte, voerde Dieltiens op eenzelfde doorvoelde manier uit. Beide suites werden met een zachte, maar strenge toon uitgevoerd, waardoor de dynamische verschillen soms iets te beperkt bleven.
Cellosonate
Dieltiens werd tussen de suites door verlost van zijn eenzaamheid doordat pianist Piet Kuijken de cellist vervoegde voor het uitvoeren van Brittens Sonate voor cello en piano. Waar de suites vooral meeslepende monologen zijn, is de cellosonate vooral een interessante dialoog. Het samenspel tussen Dieltiens en Kuijken was fris en zorgde dat het gesprekskarakter ten volle tot uiting kwam. Bijzonder mooi was de Elegie. De sombere, donkere sfeer werd door Kuijken goed gecreëerd en vormde de achtergrond voor de zingende cello. Beide muzikanten vormden doorheen de elegie een grote spanningsboog die zijn climax bereikte, waarna de muziek zonk in een zachte conclusie.
Dit concert in het teken van de cellomuziek van Benjamin Britten schonk een bijzonder rijke luisterervaring. Roel Dieltiens en Piet Kuijken toonden doortastendheid, vakmanschap en finesse.
