Christiane Stotijn gaf op 27 april een recital in de Muntschouwburg. Het leek alsof de Christiane Stotijn die we kennen, zich verdeeld had in twee persoonlijkheden als zangeres. De zangeres met een uitgesproken persoonlijkheid en sterke interpretatiekracht had voor een interessant en gedurfd programma gekozen maar de vocale kunst van Stotijn liet het afweten.
Christiane Stotijn gaf op 27 april een recital in de Muntschouwburg. Het leek alsof de Christiane Stotijn die we kennen, zich verdeeld had in twee persoonlijkheden als zangeres. De zangeres met een uitgesproken persoonlijkheid en sterke interpretatiekracht had voor een interessant en gedurfd programma gekozen maar de vocale kunst van Stotijn liet het afweten.
Rond het thema Gaspard de la nuit, geïnspireerd op een sprookje van Hans Christian Andersen was een feeëriek programma samengesteld. Ook spookachtige aspecten ontbraken niet, zoals Schuberts Erlkönig en het ijzingwekkende Der Zwerg, een lied dat ik nog beangstigender en “unheimlicher” vind dan het populairdere Erlkönig. Er waren ook vier nachtliederen van Alban Berg, waarin de slaap het bewustzijn redt van de realiteit van de dag. De vocale lijn – in het laatste lied op de rand van de atonaliteit – zingt in een complex partnerschap met de piano.
De pianist Inon Barnatan bleek hier artistiek superieur te zijn aan Christiane Stotijn, die vocaal het positieve beeld dat we ons van haar herinneren niet bevestigde. De stem was niet egaal, had bij momenten een ongepast vibrato. Vooral in de hoge tonen kon Stotijn ons niet bekoren. In het middenregister was ze nog genietbaar. De pianist soleerde tussen de liederen telkens met delen uit Gaspard de la nuit. Stotijn bleef luisteren op het podium: ze had gelijk de intense vertolking te beluisteren en het beklemtoonde de samenhang van het thema. Het tweede deel van het programma met wiegeliederen van Britten en De kinderkamer van Musorgsky vereiste minder concentratie, maar de charme en intieme klank van haar stem hoorden we vanavond niet. Erg jammer want ook uit de tekst in het programmablad die Stotijn zelf schreef, blijkt hoe het lied haar aan het hart ligt.
Hoezeer het programma er de aanzet toe gaf, ons hart heeft ze dit keer niet beroerd. Ik kijk uit naar een nieuwe kans met deze authentieke liedvertolkster…
