Het Vlaamse label Talent van Domusic richt zich tot de internationale markt met cd’s die het grote repertoire van voornamelijk kamermuziek inhouden, in de mate van het mogelijke gespeeld door landgenoten. Zo draagt Domusic bij aan het naammaken van eigen talent. Drie nieuwe cd’s met muziek uit de romantiek liggen hier voor met werk van Schubert, Brahms en Dvořák. Hieronder volgen onze indrukken op een rijtje.
Het Vlaamse label Talent van Domusic richt zich tot de internationale markt met cd’s die het grote repertoire van voornamelijk kamermuziek inhouden, in de mate van het mogelijke gespeeld door landgenoten. Zo draagt Domusic bij aan het naammaken van eigen talent. Drie nieuwe cd’s met muziek uit de romantiek liggen hier voor met werk van Schubert, Brahms en Dvořák. Hieronder volgen onze indrukken op een rijtje.
Franz Schubert – piano duets
Irena Kofman en André De Groote spelen op deze cd het overbekende œuvre van Franz Schubert (1797-1828): de Fantasia in f D. 940, variaties op een thema in a D. 813, het duo in a (Lebensstürme) D. 947 en het Rondo in A D.951. Het is gedurfd dit zoveel uitgevoerde repertoire, zowel op podium als op cd, nog een keer op te nemen en op de brede muziekmarkt te gooien. Om boven de anderen uit te steken, moet de interpretatie, moet de speeltechniek, de opnamekwaliteit en noem maar op van een totaal onberispelijk niveau zijn. Zoniet dreigt de opname tussen de talloze andere middelmatige broertjes te verdwijnen in de winkelrekken.
Je leest eigenlijk al tussen de regels door waar we naartoe willen. De cd kan ons niet overtuigen. Horen we foutjes? De aanslag is soms te hard en de zo typische Schubertiaanse zanglijn komt te weinig aan bod. Het begin van de fantasie is wat ons het meest overtuigd op deze cd. We hadden meer verwacht van deze opname die de algemene middelmaat niet overstijgt. Luisteren als achtergrond is ideaal voor deze opname en wie niet veeleisend is, haalt beter het werk van eigen uitgevers in huis. We mogen altijd wat chauvinist zijn.
** Johannes Brahms – sonates
De dubbel-cd met kamermuziek van Johannes Brahms (1833-1897) staat stil bij sonates voor piano en viool (cd 1) en sonates voor piano en cello (cd2).
André De Groote speelt piano, Yuzuko Horigome viool en Viviane Spanoghe cello. Onze voorkeur gaat naar de tweede cd. Het samenspel van piano en cello klinkt het meest harmonisch en muzikaal romantisch sterk. De viool is wat koud op de eerste cd, technisch is er geen speld tussen te krijgen maar de altijd wat gewrongen Brahms wordt niet ten volle begrepen. De grote wereldklasse moet je niet zoeken in deze opnames. De musici spelen door de werken heen en gaan niet op zoek naar de geheimen van de meester noch willen ze een eigen hedendaagse visie opdringen. De verschillende sonates zijn genoegzaam bekend en zijn goede luistermuziek bij het lezen van een boek of kunnen je na een vermoeide werkdag tot rust brengen, luisterend in je luie stoel.
*** Antonin Dvořák – Strijkquintet en strijksextet
De muziek van Antonin Dvořák (1841-1904) bekoort vele harten. Hij is de componist die als weinig anderen de zielen van Slaven en Germanen zo in de muziek wist te verenigen. Dat leidt ertoe dat zijn muziek geliefd wordt door beide volksgroepen en eigenlijk willen ze ook beiden Dvořák een beetje als de hunne als exclusief bezit hebben. De Slaven omdat hij een Tsjech was, de Germanen omdat hij eigenlijk muziek leerde die op zijn minst sterk beïnvloed was door de Duits/Oostenrijkse scholen. Het bakelijen is op deze cd niet te horen en het is ook niet van toepassing. De muziek overstijgt immers door mensen getrokken grenzen. Dat is ook zo met het strijkkwintet nr. 3 in E opus 97 (B 180) en het strijksextet in A opus 48 (B 80). Ook hier grijpt Talent naar gekender werk.Het label deed beroep op het Martinu Quartet aangevuld met Pierre-Henry Xuereb en Petr Hejny. Opnieuw werd gekozen voor een pretentieloze uitvoering die het bij de muziek om de muziek wil houden. De musici blijven neutraal in hun interpretatie maar dit maakt het geheel wat braaf. Genieten kan want het niet innemen van een stelling zorgt voor een verhalende lijn en dat is mooi meegenomen.
De drie cd’s zijn mooi verzorgd maar je moet als Nederlandstalige weer polyglot zijn wat niet wordt gevraagd van de Franstaligen, Engelstaligen of Duitstaligen. Bizar dat er weer geen Nederlands te lezen is in de boekjes temeer daar het gaat om teksten die uit het Nederlands vertaald zijn. Zou een bladzijde meer een cd zoveel duurder maken? 99% van de uitgevers is ziek in datzelfde Nederlandsmiskennende bed. We zullen er blijven op hameren.
