Nominatie Gouden Label ***** We herinneren ons Anna Vinnitskaya nog als gisteren tijdens haar finale op de Koningin Elisabethwedstrijd. Het was een van die sessies die je nooit meer vergeet, net als in 1999 met Vitaly Samoshko of 1983 waar de eerste 6 allemaal wel winnaars waren, of…
Nominatie Gouden Label ***** We herinneren ons Anna Vinnitskaya nog als gisteren tijdens haar finale op de Koningin Elisabethwedstrijd. Het was een van die sessies die je nooit meer vergeet, net als in 1999 met Vitaly Samoshko of 1983 waar de eerste 6 allemaal wel winnaars waren, of de laatste sessie nog met een waarlijk letterlijk triomf oogstend trio dat de anderen finalisten in de hoek speelde. Zulke talenten zijn er nooit genoeg en moeten we koesteren. Het is een maatschappelijke plicht en daar niet aan voldoen zou een misdaad genoemd mogen worden tegen de menselijkheid. Dat zou met àlle talenten moeten. Zoveel jongeren, niet alleen musici maar in alle mogelijke disciplines, hebben uitzonderlijke gaven maar door omstandigheden buiten hun wil, worden ze beknot, tegengewerkt, gekraakt. Bewust. Dat zou strafbaar moeten zijn. Ja toch?
Vinnitskaya heeft energie en weet die te doseren. Ze weet wat sentiment is en weet het o zo mooi te wekken. Ze weet wat Muziek is en dient de muziek zoals alleen de Groten het kunnen. Zo speelt ze Ravel, ze verfijnt zijn composities, ze haalt eruit wat Ravel er onbewust ingestoken heeft, wat hij misschien totaal nooit zelf gehoord heeft omdat het voor hem vanzelfsprekend was. En dan heb je dus deze opname. Met Pavane pour une infante défunte, met Miroirs en met Gaspard de la Nuit.
Moeten we meer woorden laten spreken voor dit zuiverste water? Druppels zuiver water kunnnen de mens betoveren, en dàt is het wat Anna Vinnitskaya doet. Betoveren als een druppel die zich vormt en valt, betoveren als de vele druppels een stromende beek zijn, een waterval, een brede rustige rivier…
Dank aan Ravel, dank aan Vinnitskaya, dank aan Naïve voor de realisatie van deze cd.
