***** Sinds ze op de Koningin Elisabethwedstrijd Zang in 2000 de eerste prijs won, is  Marie-Nicole Lemieux een publiekslieveling in België. Dat zal zeker bij haar recente recital in de Munt opnieuw gebleken zijn. Ik was jammer genoeg niet aanwezig, maar haar nieuwste cd rond het thema van de zee, getiteld Mer(s) biedt uitstekend compensatie. Een opname waarop we de contralto eens te meer in al haar glorie en artistieke integriteit kunnen beluisteren.

Het programma bestrijkt allesbehalve platgetreden paden en is daardoor des te interessanter. Het biedt drie composities met de zee als onderwerp, waarmee de zangeres ook op deze cd bevestigt dat ze “graag onbekende oorden opzoekt” (interview Véronique Rubens programma Munt-recital 15 november 2019). Sea Pictures is zeker een van de minder populaire werken van Edward Elgar. Dan volgt het intieme en zeer geladen Poème de l’amour et de la mer van Ernest Chausson en als derde werk presenteert ze een plaatpremière: La Mer van Victorin Joncières. Dit laatste is een ontdekking die bijna op zich de opname waard is.

De drie componisten hebben gemeenschappelijk dat ze bewonderaars zijn van Richard Wagner, wat zich uit in de dichte en weelderige orkestratie getypeerd door chromatiek en terugkerende motieven. Met haar toch wel aparte stemtype als contralto past de vocale kleur van Marie-Nicole Lemieux rijkelijk op de orkestklank. Reeds in Sea Pictures van Elgar, het eerste werk van de cd, valt op over wat een souplesse de zangeres nog steeds beschikt. De kleurenrijkdom van Lemieux lijkt onuitputtelijk. De diepe stem klinkt nachtelijk in Good night, wisselt ingetogenheid af met uitbundigheid in In Haven, zingt als een bezwerend gebed in Sabbath Morning at Sea. In Chaussons La Mort de l’amour, zit verdriet en diepe rouw in de stem. In La Tempête uit La Mer van Joncières klinkt ze dreigend (Je suis la mort!), voor de berusting volgt in de eeuwigheid van de zee. Het zijn maar enkele voorbeelden van de pure poëzie die de zang van Lemieux typeert en van de perfecte emotionele en vocale diversiteit waartoe de zangeres in staat is.

Parallel met de persoonlijkheid en de overgave waarmee Lemieux zich aan deze drie prachtige orkestwerken wijdt, ondersteunt het Orchestre Nationale Bordeaux Aquitaine haar onder leiding van Paul Daniel. Van Edward Elgar tot en met Joncières spant het een prachtige boog van diversiteit en kleurenrijkdom. In Joncières wordt bovendien een basistoon gelegd door een etherische koorpartij, waardoor het werk een soort dramatische symfonie wordt, waarbij de soliste de accenten zet.

Een prachtige cd, niet alleen voor Lemieux-tifosi, maar voor liefhebbers van ander en weinig bekend vocaal repertoire.

  • WAT: Mer(s) – met muziek van Edward Elgar (1857-1934), Ernest Chausson (1855-1899), Victorin Joncières (1839-1903)
  • WIE: Marie-Nicole Lemieux (contralto), Choeur de l’Opéra National de Bordeaux, Orchestre National Bordeaux Aquitaine o.l.v. Paul Daniel
  • UITGAVE: Erato 0190295424336