*** Wat begon als hoopvolle verwachting eindigde enigszins een beetje in ontgoocheling. De nieuwe cd van de Nigeriaanse Omo Bello is niet meteen de cd die ik zou aanraden aan mensen die Mahlers “Des Knaben Wunderhorn” nog niet op cd hebben. En nochtans is de cd toch ook wel een heel klein beetje mooi. Luister toch maar eens.
*** Wat begon als hoopvolle verwachting eindigde enigszins een beetje in ontgoocheling. De nieuwe cd van de Nigeriaanse Omo Bello is niet meteen de cd die ik zou aanraden aan mensen die Mahlers “Des Knaben Wunderhorn” nog niet op cd hebben. En nochtans is de cd toch ook wel een heel klein beetje mooi. Luister toch maar eens.
Laat mij beginnen met u er op te wijzen dat het pianospel van Julien Guénebaut, gevormd door o.a. Alfred Brendel en van de Japanse Etsuko Hirose heel mooi is en dat ook deze cd weer aantoont hoe goed en mooi Mahlers muziek klinkt op piano. Track 7 is bvb. de vierhandige pianoversie van “In gemächlicher Bewegung”, de tweede beweging uit zijn 4de symfonie. Prachtig.
De Frans-Nigeriaanse Omo Bello studeerde celbiologie en genetica en zingt ook. Als sopraan kreeg ze enige bekendheid als Mozarts Contessa en als Gounods Juliette in Tours en Montpellier. Met Mahler doet ze haar uiterste best om de juiste expressie en intonatie te geven aan de liederen maar ze schiet helaas te kort. Het is alsof ze te veel moeite moet doen om deze volksliedachtige muziek met zijn tientallen verschillende en expressieve stijlelementen op een natuurlijke en ongedwongen manier te zingen. Het resultaat is eerder gekunsteld en geforceerd alsof het een niet geslaagde poging betreft de jonge Elisabeth Schwarzkopf te imiteren. Louter vocaal technisch is haar zingen bijna het resultaat van een minder goede opleiding en vorming. Hoewel “Wer hat dies Liedlein erdacht” lieflijk en teder gezongen wordt, spelen de melismen die er in voorkomen haar parten. Door een verkeerde ademhalingstechniek accentueert ze bepaalde noten verkeerd en is de geforceerde declamatie een nepmiddel om de louter technische mankementen te verdoezelen. Haar “Das Himmlische Leben” heeft dan weer een verkeerde declamatie door fout fraseren als resultaat van een moeizame ademhaling.
Spijtig voor het anders zo mooi gouden, Barbara Hendricks-achtig timbre van deze mooie zwarte medemens. Satire en ironie zijn blijkbaar niet echt aan haar besteed. Voordeel van deze cd is wel dat een aantal liederen zijn opgenomen die Mahler niet georkestreerd heeft en eigenlijk behoren tot de “Lieder und Gesänge aus der Jugendzeit”. "Um schlimme Kinder artig zu machen", "Aus! Aus!", "Scheiden und Meiden" en "Starke Einbildungskraft" zijn veel minder bekend. In die zin kan u wat ontdekken.
