***** U heeft ze waarschijnlijk al gezien in de Singel en gehoord op Klara. Wel, na hun schitterende opnamen van  werk van J.S. Bach (eveneens voor het label Alpha) brengt het ensemble “Café Zimmermann” o.l.v. de Franse klaveciniste Céline Frisch, nu de cd uit met hun uitvoering van concerti van Antonio Vivaldi. De grote helderheid van hun hoogst persoonlijke interpretaties, de kwaliteit van hun historische instrumenten en de vurige virtuositeit van de solisten staan opnieuw garant voor een verfrissende  uitvoering.

***** U heeft ze waarschijnlijk al gezien in de Singel en gehoord op Klara. Wel, na hun schitterende opnamen van  werk van J.S. Bach (eveneens voor het label Alpha) brengt het ensemble “Café Zimmermann” o.l.v. de Franse klaveciniste Céline Frisch, nu de cd uit met hun uitvoering van concerti van Antonio Vivaldi. De grote helderheid van hun hoogst persoonlijke interpretaties, de kwaliteit van hun historische instrumenten en de vurige virtuositeit van de solisten staan opnieuw garant voor een verfrissende  uitvoering.

 “L' Estro Armonico” (harmonische inspiratie of evenwichtige vindingrijkheid) is de titel van een cyclus van twaalf concerti voor één, twee, drie tot vier violen, strijkers en continuo, die Antonio Vivaldi opdroeg aan hertog Ferdinando III de Medici (1663 – 1713). De uit Normandië afkomstige, protestantse muziekuitgever Estienne Roger (1666-1722) die over het procedé beschikte om (zestiende) noten niet langer afzonderlijk te drukken maar ze via de dubbele dwarsstreep te bundelen tot vier, publiceerde de twee boeken concerti  in 1711 in Amsterdam.

Het werk (Opus 3) werd in Londen door John Walsh  herdrukt en vervolgens  in Parijs door Le Cadet Clerce aan de Rue St.Honoré. De partituur is achtstemmig genoteerd voor vier violen, twee altviolen, cello en continuo. Het schema en de structuur van de concerti wijst op een deels solistische behandeling van de instrumenten.

In  het eerste concerto zetten de  vier violen solistisch in, in het tweede concerto twee violen en in het derde alleen de eerste viool. Deze sequentie wordt vervolgens herhaald in de andere concerti en daar wordt in sommige concerti een solopartij voor de cello aan toegevoegd. De toonaarden van de concerti zijn afwisselend mineur en majeur maar door het wisselen van de bewegingen in de laatste twee concerti, eindigt de cyclus in majeur. De cyclus is echter niet geheel uniform. Kennelijk bevatte het oudere werk van Vivaldi nog niet de gestandaardiseerde indeling, de structuur van afwisselend ritornello en modulerende solopassages en de typische  instrumentale behandeling. Compositorisch, technisch gesproken lag aan de basis driestemmigheid, nl. twee violen en een baslijn.

Op de cd staan de laatste zes concerti van het tweede boek (Libro secondo), Vivaldi’s Concerto voor violoncello piccolo RV 414 en zijn Concerto voor viool en cello (“con Violino e Violoncello obbligati, Archi e Continuo”)  “Il Proteo o sia il Mondo al rovescio” (“De wereld binnenstebuiten”) RV 544.

Een heel fijn, muzikaal juweeltje

De frisheid, hun originaliteit (maar helemaal niet gemaniëreerd), hun enthousiaste en toch gecontroleerde gedrevenheid, het dartel samenspel en de kwaliteit en de homogeniteit van de klank van “Café Zimmerman”, maken van deze opname een heel fijn, muzikaal juweeltje. De cd werd opgenomen in het nieuw Grand Théatre de Provence in het zonovergoten Aix-en-Provence onder het scherp waarnemend oor van Aline Blondiau, die instond voor de opname, de montage en de mastering. Bravo.

De cd oogt ook mooi door de speelse verwerking van het portret van Maria Josepha van Oostenrijk, Kurfürstin von Sachsen en Koningin van Polen. Het bijhorend boekje bevat interessante informatie van barokspecialist Patrick Barbier die reeds diverse, hoogst interessante boeken schreef over de kastraten en in 2002 bij de uitgeverij Grasset het boek “La Venise de Vivaldi, les folles soirées à Venise” publiceerde. Allemaal te ontdekken op en via het label Alpha.

Heel warm aanbevolen.