*** Het probleem met de muziek van Wim Henderickx – en overigens met elke vorm van meditatie, want daarmee heeft het veel, zo niet alles te maken – is de sfeer.
*** Het probleem met de muziek van Wim Henderickx – en overigens met elke vorm van meditatie, want daarmee heeft het veel, zo niet alles te maken – is de sfeer. In het Engels bestaat daar de onvertaalbare uitdrukking voor: to be (or not to be) in the mood. Nu is het niet makkelijk jezelf te dwingen tot een bepaalde sfeer op of het even welk moment van de dag, laat staan net op het ogenblik dat je muziek van Wim Henderickx wil beluisteren.
Het multiculturalisme van deze Vlaamse componist is niet van politieke en, godbetert, al helemaal niet van commerciële aard. De man heeft er ettelijke jaren studie en grondige ervaring terzake op zitten en de invloed van niet-westerse, in casu vooral Indiase muziek straalt grote authenticiteit uit. Bij het beluisteren ervan moet je proberen je te ontspannen en niet (meteen) willen begrijpen. Dat is trouwens eigen aan veel, misschien wel elke muziek: de metafysische kracht ervan.
Disappearing in Light is als het ware een imaginair tantrisch ritueel en ‘evolueert’ in drie delen van energie naar de afwezigheid ervan, met telkens tussenin een mantra die de transitie begeleidt. “Voor mij”, zegt Henderickx, “moet muziek de toehoorders beroeren, ze vastnemen, ze optillen” (sic).
Raga III voor altviool en electronics is een raga voor de middag. Het is in feite een bewerkte versie van de gelijknamige compositie voor altviool en orkest uit 1995. Het is een westerse benadering van de klankwereld van de Indiase viool – de sarangi. Er wordt gebruik gemaakt van kwarttonen en micro-intervallen die verwijzen naar het Indiase tonale systeem waarbij een octaaf verdeeld wordt in 22 ongelijke shruti.
Met The Four Elements: Air, Fire, Water, Earth is het onderwerp een universele symboliek van spiritualiteit. Opnieuw een ingrediënt dat niet zomaar op bestelling op een bord getoverd kan worden, vandaar mijn voorbehoud in verband met deze cd. Het zijn wonderlijke momenten die niet iedereen zullen ‘beroeren’ of ‘bekoren’ maar door hun kristallijne puurheid een grote kracht uitstralen.
