Friedrich Weissensteiner schreef een boeiend boek over Constanze Mozart, Christiane Goethe-Vulpius, Cosima Wagner, Mileva Einstein, Alma Mahler-Werfel en Katia Mann. Onder de zes vrouwen die Weissensteiner in zijn boek toelicht, bevinden zich drie opvallende echtgenoten van grote componisten, Constanze, Cosima en Alma.
Friedrich Weissensteiner schreef een boeiend boek over Constanze Mozart, Christiane Goethe-Vulpius, Cosima Wagner, Mileva Einstein, Alma Mahler-Werfel en Katia Mann. Onder de zes vrouwen die Weissensteiner in zijn boek toelicht, bevinden zich drie opvallende echtgenoten van grote componisten, Constanze, Cosima en Alma.
Onopvallend, totaal niet opdringerig, niet betweterig of eigenwijs maar altijd aanwezig en onmisbaar. Op die wijze hadden deze heel bijzondere vrouwen als muze en minnares, secretaresse, huishoudster, moeder en als manager, een aanzienlijk aandeel in de glorie van hun roemrijke echtgenoten. Maar, stelt de auteur, ze bleven in de geschiedschrijving meestal in de schaduw. Over hun beroemde mannen die onsterfelijkheid verwierven zijn talloze boeken geschreven. Maar hoe was het precies met de vrouwen van die superieure, creatieve geesten gesteld, vraagt de schrijver zich af? Friedrich Weissensteiner licht in zes korte maar levendige en vlot geschreven biografieën in de mate van het mogelijke een tipje van de sluier van het leven van deze uitzonderlijke "schaduwvrouwen".
Constanze, Cosima en Alma
De vrouwen, zo schrijft Weissensteiner, kwamen uit verschillende sociale milieus en onderscheidden zich door intellectuele vorming en achtergrond, levensstijl, karakter, temperament, bekwaamheid en inzicht. Over haar huwelijksleven, zegt hij, heeft Constanze Weber/Mozart (1762-1842) zelf niet geschreven. Om iets over haar persoon en karakter te weten, kunnen we enkel terecht in Mozarts brieven. Of deze voldoende objectief zijn, blijft nog de vraag. In ieder geval hield Mozart van zijn vrouw, stelt de auteur en had hij bij haar zes kinderen van wie twee de volwassen leeftijd hebben mogen bereiken, Carl Thomas en Franz Xaver Wolfgang.
Cosima (1837-1930) begon een overspelige relatie met Richard Wagner, gedoogde en gaf zich onvoorwaardelijk over aan zijn eisen en identificeerde zich naderhand volledig met zijn volgens haar, goddelijk werk. Na de dood van het (haar) genie, vervolgt Weissensteiner, werd zij in Bayreuth als “Gralshüterin”, de beschermster en verdedigster van zijn werk en ontwikkelde zij in hoge mate haar heerszucht en racistische vooroordelen.
De mooie maar weifelende Alma (1879-1964) Schindler daarentegen, onderwierp zich volgens Weissensteiner, aanvankelijk volledig aan Gustav Mahler, speelde de zorgzame huismoeder en offerde zelfs haar eigen artistiek talent op voor hem. Na enkele jaren werden de rollen omgedraaid, schrijft hij. Dan domineerde zij de schrijver Franz Werfel om hem als “Matronenmuse” te inspireren tot het schrijven van boeiende, veel gelezen romans.
Dit is een heel boeiend boek dat u er toe kan aanzetten meer te willen gaan lezen over deze uitzonderlijke vrouwen.
Friedrich Weisensteiner
Friedrich Weissensteiner (°1927) is een heel beroemde Oostenrijkse historicus. Hij studeerde Engels en geschiedenis aan de universiteit van Wenen, was leraar geschiedenis in het middelbaar onderwijs, werd doctor in de filologie, en uiteindelijk directeur van een gymnasium in Wenen. De vele boeken die hij sedert 1983 over de Oostenrijkse geschiedenis schrijft, vooral over de leden van de Habsburger-familie, maken hem tot ver buiten de grenzen van Oostenrijk bekend.
