De thematiek van de film doet een beetje denken aan ‘Billy Elliot’, die een beroemde danser wordt. Om het premièrepubliek in de sfeer te brengen nodigde Utopolis Mechelen het knapen-en mannenkoor uit Sint-Niklaas uit. 

De thematiek van de film doet een beetje denken aan ‘Billy Elliot’, die een beroemde danser wordt. Om het premièrepubliek in de sfeer te brengen nodigde Utopolis Mechelen het knapen-en mannenkoor uit Sint-Niklaas uit. 

Volgens dirigent Dieter Van Handenhoven zijn mannelijke koorzangers een uitstervende soort. In Vlaanderen resten er maar drie gelijkaardige koren, nl. in Aalst en Dendermonde, verbonden aan scholen. Het unieke aan In Dulce Jubilo, met een geschiedenis van 80 jaar,  is dat het een stadskoor is met 60 leden. Elk jaar wordt er aan talent scouting gedaan in de scholen. De rekrutering is heel belangrijk om de opvolging te waarborgen. Immers elk jaar vloeien er oudere zangers af. Ze gaan naar de hogeschool of universiteit en vinden de tijd niet meer om te komen repeteren. Er wordt elke woensdagnamiddag en vrijdag anderhalf uur gerepeteerd aan een hoofdzakelijk religieus repertoire.

In Dulci Jubilo trakteerde het publiek op een lied uit de film, een Duits nummertje en Mia van Gorki in het Latijn.

Boychoir

De film focust op de elfjarige wees Stet (Garett Wareing). Hij groeit op bij een alleenstaande moeder die het leven niet aankan en verslaafd is aan drank en drugs.  Zijn moeder is het enige dat hij heeft en hij zorgt liefdevol voor haar. Hij giet de drank door de gootsteen, maakt haar een kopje thee, zorgt voor een warm bad.  Hij heeft een aangeboren muzikaal talent, maar heeft nooit training of aanmoediging gekregen. Door de marginale omstandigheden waarin hij opgroeit zet hij zich tegen de wereld af als een echt ettertje.

Wanneer zijn moeder het leven laat in een verkeersongeluk, is hij kwaad op alles en iedereen en zorgt hij constant voor problemen op de lagere school. Zijn vader verschijnt ten tonele maar wil niets met de jongen te maken hebben. Ook die afwijzing doet pijn. Zijn directrice ziet in hoe getalenteerd hij is en zorgt ervoor dat hij auditie mag doen voor een eliteschool en hun knapenkoor. Hij wordt niet goed bevonden maar zijn vader die een succesvol zakenman is, koopt zijn zoon in. De studenten zijn intern en zo heeft hij geen last van zijn geheime zoon.

Zonder vrienden en zonder echte familie begint Stet aan een nieuwe school. Daar worstelt hij met zichzelf en de veeleisende dirigent (Dustin Hoffman). Gaandeweg leert hij echter hoe vriendschap gesmeed wordt en hoe hij zijn dromen kan nastreven.

Er wordt flink uitgepakt met prachtige muziek en zang om het publiek in te pakken, zoals ‘Messiah’ van G. F. Händel waarin Stet de solopartij mag zingen. Net wanneer zijn sopraan het sterkste klinkt, krijgt hij de baard in de keel. Zijn vader, die stiekem kwam luisteren naar het optreden, wordt gecharmeerd door het talent en de volharding van zijn zoon en neemt hem uiteindelijk in zijn gezin op.

De film heeft een open einde. Wordt Stet een beroemde alt, bariton, bas of kiest hij voor iets totaal anders, daar heeft het publiek het raden naar.

De film is voor gevoelige zielen een tearjerker qua thematiek maar ook de fantastische zangpartijen laten ofwel de rillingen over je rug lopen of de tranen over je wangen.