Nominatie Gouden Label – Of See Siang Wong een erg bescheiden jongeman is, weet ik eerlijk gezegd niet, maar bij het beluisteren van zijn jongste opname, gewijd aan Franz Schubert (1797-1828) doet me denken van wel. Zijn bescheidenheid siert en dat past zeer goed bij Schubert, ook bescheiden tot en met en toch ook wetend waar hij voor stond. Het gaat dus niet om valse bescheidenheid of misplaatste bescheidenheid…
Nominatie Gouden Label – Of See Siang Wong een erg bescheiden jongeman is, weet ik eerlijk gezegd niet, maar bij het beluisteren van zijn jongste opname, gewijd aan Franz Schubert (1797-1828) doet me denken van wel. Zijn bescheidenheid siert en dat past zeer goed bij Schubert, ook bescheiden tot en met en toch ook wetend waar hij voor stond. Het gaat dus niet om valse bescheidenheid of misplaatste bescheidenheid…
We krijgen nog altijd spontaan recensie-cd’s toegestuurd van Sony Music Switserland, een opluchting want van de collega’s buiten Zwitserland is dit helaas al langere tijd niet het geval en daarom kunnen we niet anders dan u veel recensies onthouden wat Sony–uitgaves betreft.
Ik beken eerlijk dat ik regelmatig een beetje bevooroordeeld luister naar Aziatische musici. Er is veel commercie rond (Azië heeft nog een groeiende economie en het geld is welkom dus geeft men er al te gemakkelijk aan toe) en die buit al te veel jonge musici uit. Kijk toch eens hoeveel jongens en meisjes van die landen (vnl. Korea en China) muziekwedstrijden overrompelen, grote prijzen halen maar in 99% van de gevallen na de prijzenregen in de vergeethoek belanden. Dat kan niet goed zijn, dat ontmoedigt toch fel deze opgefokte jonge mensen die de tijd niet gegund werd de muziek in de diepte te leren begrijpen? Het voordeel in deze voor See Siang Wong, is allicht dat hij in Nederland opgroeide en niet onder dezelfde druk moest studeren om te worden wie hij nu is.
Wong is een groot liefhebber van de Weense Klassiekers. Meer leer je van hem in een interview dat in het cd-boekje staat. De jongeman heeft een visie die we over heel de lijn volgen. Zo volgen we hem ook in zijn uitvoering van de werken op deze cd.
Om met de metronoom te beginnen: de tempi zijn gekozen op de kunde van een zanger. Wong geeft de tijd om te ademen en om de muziek te laten uitsterven. Dat volgt mogelijk niet 100% de metronoom maar het volgt wel de op- en neergaande beweging van het leven en dus ook van de muziek die zo’n belangrijk deel van het leven is. Wong geeft je toestemming – of vraagt hij het? – om mee te zingen met ‘zijn’ Schubert, een Schubert die niet de zijne is of wordt maar Schubert , Franz Schubert zelf blijft. Die prachtkerel die een leven moest lijden waar ik niet wil voor tekenen. Hoeveel leed heeft hij in zijn al te korte leven niet moeten torsen? Zijn genie gunde hem het in de muziek te verwerken en om te zetten in zuivere schoonheid – we kunnen hen nooit voldoende dankbaar zijn! – en See Siang Wong blijft nederig in dienstbaarheid, als uitvoerend musicus, aan het genie van Schubert. Dat siert hem en dat is voor ons een extra element om hem hiervoor te belonen met een Gouden Label dat, ja natuurlijk, ook ten deel komt van Schubert. Alleen al luisteren naar het Andante uit de Sonate in a D.664 zal u doen begrijpen waar ik mijn overtuiging haal om deze cd te bekronen. Luistert u mee?
