Drie weken voor zijn 70ste verjaardag kende de jongste vioolsonate van Wilfried Westerlinck haar première tijdens een van de ‘Middagconcerten van Antwerpen’ in AMUZ. Nicolas Dupont (viool) en Olga Kirpicheva (piano) speelden voor een publiek van ruim 150 mensen. Mooi op een middag.
“Ik las op Facebook dat je kwam, ik was echt ongerust en sliep er slecht van”, zegt na het concert de jonge violist Nicolas Dupont (1992) me met een knipoog. “Dat slecht slapen, is niet waar maar toch”, zo gaat hij verder… De jeugd die de ‘oudere’ ontmoet. Niet alleen tijdens en na, maar des te meer voor het concert want Wilfried Westerlinck is een generatie ouder dan uw dienaar en hij stond de jeugdige Nicolas met woord en daad bij om dit werk in te studeren. 70 wordt Westerlinck op 3 oktober dit jaar. De tijd vliegt.
Franz Schubert (1797-1828) zijn vioolsonata ‘grand duo’ D 574 is de opener van het middagconcert. Het is een brave uitvoering met een wat zachte piano. De violist houdt zich wat in. Een beetje jammer dat het zo braaf is want we missen wat Schubertiaanse lyriek en radicaliteit. Dat de pianiste bijna preuts en met wat te zachte aanslag speelt, hoorden we in haar interpretatie van drie walsen van Frédéric Chopin (1810-1849). De accentueringen bleven achterwege en vielen soms helemaal weg of werden gewoon deel van de vingervlugge loopjes. Ook gebruikte Kirpicheva te veel het pedaal dat overheerste. Ze kon me niet overtuigen.
Première meer dan geslaagd
Wilfried Westerlinck componeerde voor Nicolas Dupont zijn 3 Capriccios voor viool solo: energico, fluente e poco rubato en introduzione rubato – diabolico ed energico.
De violist overtuigde over heel de lijn in dit werk dat naar de grote violisten uit een wat verder verleden verwijst. Virtuoze bravoure moest er uit spetteren en dat gebeurde ook best. Wie Wilfried langer kent, herkent zijn wispelturig karakter in het eerste en laatste deel. Artiesten zijn altijd wat moeilijke mensen, hoor je soms, maar ze hebben ondanks hun slecht karakter een goed hart en zie, dat goed hart ligt ook in deze 3 Capriccios ondanks de duivel er in schuilt.
Dupont vertolkt hier krachtig, virtuoos, foutloos en met standvastigheid. Het publiek is mee en het applaus is heftig. De componist glundert en schudt breed lachend van blijdschap de jonge vertolker de hand. Het maakt dit knap werk en de ideale vertolking compleet tot een succes.
Het programma sluit af met de vioolsonate in sol groot van Maurice Ravel (1875-1937). Hier komt de pianiste wat sterker uit de hoek maar toch blijft de viool het meest overtuigen.
De musici danken het publiek met als bisnummer de Valse Lente van Claude Debussy.
De Middagconcerten van Antwerpen hebben wekelijks plaats in AMUZ, elke vrijdag om 12 uur stipt en duren ongeveer een uur. Er zijn altijd weer ontdekkingen te doen. Meer info vindt u onderaan op de link naar de website.
