Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!

Klassiek Centraal

ONTroerd

Er zijn twee ijkpunten in een mensenleven: geboorte en dood. Intense blijdschap en verdriet vormen tussen die twee polen een slingerbeweging. De deur van nieuwbakken ouders wordt, bij wijze van spreken, platgelopen om dat kleine wonder te aanschouwen en becommentariëren. Is er iemand gestorven, dan wordt er vaak een ommetje gemaakt. Men weet niet wat zeggen. Vindt de troostende, opbeurende woorden niet. De dood zit in onze Westerse cultuur in de taboesfeer. Verkeerd! Over rouw, afscheid en verdriet moeten we kunnen praten. Verdriet mag niet opgekropt worden, maar moet een open plaats krijgen in onze maatschappij. Dat is de wens van ‘Sereni’.

Sereni

Sereni’ verenigt ervaren uitvaartondernemers en vroeg aan componist en dirigent Dirk Brossé of hij een voorstelling kon maken met een speciale insteek die tot reflectie aanzet. Samen met auteur en acteur Dirk Van Vaerenbergh en sopraan Fransches Dhont maakte hij een muziektheaterproductie over de dood: de muziek en lyrics grijpen naar de keel, maar er zijn ook lichtvoetige intermezzi om te ontluchten. Zoals er tijdens een rouwmaaltijd fijne herinneringen aan de overledene worden opgehaald. Het is een unicum dat een uitvaartplanner mee zijn schouders zet onder een cultuurproject.

Ontstaansproces

ONTroerd gaat over de geboorte en dood. Voor de affiche werd gekozen voor een klok aan een draadje. Draadje dat bijna knapt! De klok als metafoor van het leven. De rituelen en de nood die de mens voelt om de tijd te vatten, te beheersen, te overwinnen. Maar de dood is onverbiddelijk. Als zoon van een begrafenisondernemer was de dood voor Brossé doodgewoon. Muziek is levende kunst. Hij schreef zijn eerste compositie pal naast het lijkenhuisje. Dood en leven, de alfa en omega.

Geen afscheid kunnen nemen is uitermate wrang

De vraag van Sereni werd hem in 2017 al gesteld. Het zou een eenmalig concert worden. Corona stak enerzijds spaken in de wielen, maar opende anderzijds een nieuw perspectief. De keel van de cultuursector werd door de pandemie dichtgeknepen. Ook iedereen die afscheid moest nemen van een dierbare bleef in de kou staan. Het waren vaak schrijnende toestanden. De impact ervan sloeg diepe wonden. Afscheid kunnen nemen, rouwen is extreem belangrijk. De estafettestok van het leven aan elkaar doorgeven. Praten over wat belangrijk en dierbaar is. Er is geen kwalificeerbare meting van verdriet. Daarom ging Sereni op zoek naar een universele taal: muziek. Afscheid nemen kan rauw zijn, maar ook zeer intiem, teder, uitermate troostend. Muziek kan al die gevoelens inkleuren. Al snel was de titel gevonden: ONTroerd, iets wat niet meer roert is dood. Dirk Brossé had iemand nodig die een scenario bij zijn ideeëngoed en muziek kon schrijven. De ideale partner daarvoor was zijn goede vriend Dirk Van Vaerenbergh, een erudiet man, zowel thuis in de academische wereld als op het toneel. Ook taal is belangrijk, woorden hebben immers connotaties. Tabula rasa met het concert en tijdens de lockdown rijpte een mooi consistent product, een soort van healing.

Parabool

De betrachting van Brossé was de dood van de homo sapiens zo universeel en breed mogelijk te belichten. Er wordt onder meer verwezen naar sterren waarvan het licht miljoenen jaren nodig heeft om de aarde te bereiken. Er wordt gebruik gemaakt van geschreven teksten uit de literatuur: met onder meer werk van Ovidius en Pablo Neruda maar ook nieuw materiaal. Brossé verlaat het parcours van het symfonisch orkest en opteerde voor een 5-koppige bezetting, een quintet. Doelbewust koos hij voor muzikanten met een vreemde origine. In hun cultuur is de perceptie en omgang met de dood verschillend van bij ons, waardoor nieuwe invalshoeken ontstonden. Werd ook aan boord genomen de jonge, talentvolle, net afgestudeerde sopraan Franches Dhont, die ook helemaal mee is met het verhaal. De functie van de muziek is tweeledig: soms vertaalt ze wat verwoord wordt, op andere momenten voegt ze er een dimensie aan toe.

De pers kreeg een voorsmaakje: muziek, tekst en zang zorgden voor kippenvelmomenten door de sobere en serene inleving van Franches Dhont. Een stem die niet alleen mooi klinkt maar ook iets te zeggen heeft. Als alles in de lijn ligt van wat ten gehore werd gebracht houdt niemand het droog.

De emotionele tol bij het overlijden van een dierbare is ingrijpend. ONTroerd wil de gène, onmacht, angst uit het taboe-hoekje halen met begripvolle en troostende woorden, de sublieme kracht van de menselijke stem en muziek. Een voorstelling die onder de huid kruipt én zuurstof geeft.

Sereni wil met ONTroerd een stapsteen zijn om rouw én verwerking bespreekbaar te maken in ontwrichtende levensmomenten.


  • WAAR & WANNEER: 25/10 Antwerpen; 26/10 Gent; 27/10 Kortrijk; 28/10 Brussel
  • MUZIEK: Dirk Brossé
  • SCENARIO: Dirk Van Varenbergh
  • ZANG: Franches Dhont

Meer info over deze productie: https://ontroerd.be

Details:

Titel:

  • ONTroerd

Blijf op de hoogte

Elke donderdag sturen we een nieuwbrief met de meest recente berichten op onze website

– advertentie –