Opera Ballet Vlaanderen maakt naast de pijlers Opera en Ballet ook werk van VONK waarmee het huis een breed en divers publiek wil aanspreken. Artistiek directeur Jan Vandenhouwe verwoordt het als volgt: “VONK brengt via talentontwikkeling andere mensen op de scène, wat leidt tot andere mensen in de zaal. Ik geloof dat zichtbare diversiteit uitnodigend kan werken voor wie we voorlopig nog niet bereiken.”
Jeugd en volwassenen
Dit seizoen was al ‘Kruistocht’ te zien, met vooral jonge kinderen op het podium. Op de scène in ‘Schemer’, een coproductie met Kunstencentrum nona: jong en oud, mannen en vrouwen, wit en van kleur. Voor deze participatieve muziektheatervoorstelling werd regisseur Maja Westerveld, die deel uitmaakt van het Mechelse gezelschap Abattoir Fermé met thuishaven in Kunstencentrum nona, aangesproken. Ze liet zich al opmerken met enkele gewaardeerde sociaal-artistieke projecten, zoals de paradox van rijkdom en armoede.
Het spelersbestand werd gerecruteerd binnen armoedeorganisaties, buurtwerkingen en onderwijs voor anderstaligen. Dit resulteerde in een bont gezelschap. Voor Opera Ballet Vlaanderen zijn dit niet alleen mooie intenties waar de wereld bol van staat, maar het getuigt ook van daadkracht en ondernemingszin. Met een associatief vermogen tastte Maya Westerveld in de repetities de mogelijkheden van de performers af. Deze vaak ontwrichtte mensen ontwikkelden een artistieke taal, en ervaren regisseur Maja Westerveld stimuleerde en bevroeg hen.
De stamkroeg
Plaats van actie een oud volkscafe. Een bruine kroeg als living van de samenleving. Sjofel van aankleding: een bar, een parketvloer met sleetse plekken, een dartsspel aan de muur, wat vrouwentongen op de vensterbank, een tapkast, wat kale tafels en stoelen, een buffetpiano én een jukebox. Ze zorgen voor een dolle werveling van muziek. Het is een komen en gaan van figuren in een spel tussen verwachting en verrassing. Het geheel stuitert alle kanten op met zeer geslaagde scènes, zeker naar het einde toe, maar in de opbouw zitten toch enkele lacunes.
In anderhalf uur tijd krijgt de microkosmos gestalte met trouwe stamgasten die binnen sijpelen, trouwfeesten die georganiseerd worden, wielertoeristen die passeren, eetfestijnen die georganiseerd worden. Het realistische krijgt tegenhangers met Alice in Wonderlandfiguren die uit hoeken en gaten komen gekropen. Er wordt een creepy sfeertje gecreëerd waar de personages in hun eigen droomwereld ontsnappen. Een surreëel universum. Enkele eenvoudige theatertruks die het altijd doen worden ook ingelast.
Het is druk op en achter de scène want de acteurs krijgen meerdere personages te spelen, moeten zich reppen om andere outfits aan te trekken. Dat ze er plezier en deugd aan beleven is duidelijk merkbaar. Het is een pittige cocktail van acteren, solozang, close harmonie, dansen en koorzang met twee knappe uitschieters: het ‘Toreador-lied’ uit de opera Carmen en het ‘Hallelujah’ uit de Messiah van Händel. Hoog gegrepen voor amateurs. Met de ondersteunende stemmen van het kamerkoor Koriolis komt het sterk over. Een koortsige muzikale trip, uitbundig, bruisend, vol energie.
De groepsscènes zijn best impressionant, de solo’s missen soms overtuigingskracht. Het vervagen van grenzen tussen de eigen persoon en het te spelen karakter typeert de echte performer. Een geordende chaos creëren met een 70-tal personen op de scène vergt visie, en Maya Westerveld heeft er een stilistisch avontuur en een sterk compact geheel van gemaakt.
Productie: Opera Ballet Vlaanderen, coproductie met Kunstencentrum nona
Regie en scenografie: Maya Westerveld
Muzikale leiding, arrangementen accordeon en piano: Isaac Duerinck
Muzikale leiding, arrangementen en koorleiding: Joris Derder
Kostuumontwerp: Louis Verlinde
Gezien: vrijdag 1 dec. 20.30u Mechelen Kunstencentrum nona
