Notte – Solo Harp Nocturnal Works of the 20th Century

Een harp die fluistert in het donker.

Sommige opnameprojecten lenen zich meer dan andere voor de inmiddels eenvoudige benaming ‘buitengewoon’, vooral wanneer dit getuigt van een project dat de droomwereld en de wakkere wereld in een zilveren draad verenigt in een dans van muziek die zich beweegt tussen duisternis en diepe nacht.

Met de harp als zijn trouwe reisgenoot presenteert harpist en harphistoricus Giuliano Marco Mattioli zijn nieuwe soloalbum, uitgegeven door Da Vinci Classics, getiteld ‘Notte: Solo Harp Nocturnal Works of the 20th Century’. Het project is tot stand gekomen gedurende meer dan 10 jaar van intense activiteit – als concertuitvoerder, solist en niet in de laatste plaats als restaurateur van antieke harpen – en brengt zorgvuldig en vakkundig een breed scala aan werken samen van verschillende componisten en esthetici uit de hele 20e eeuw. Samen vormen ze een meeslepend verhaal over een web van angsten en dromen, die de intieme en onbereikbare schoonheid van onontdekte werelden onthullen.
Bijna als een episch gedicht dat in het duister wordt verteld, maar in staat is om menselijke angsten en fantasieën te benadrukken die resoneren in een dialoog tussen de innerlijke dimensie van de luisteraar en de uiterlijke dimensie van de natuur en de stedelijke ruimte.

Door elementen die typerend zijn voor literatuur, beeldende kunst, psychodynamica, symbool, mythe, archetype, droom, onbewuste, stilte en projectie, wordt de muziek zo een representatie van een onbewuste waarin Mattioli bijzonder attent blijkt te zijn in het begeleiden binnen contrasterende compositorische en evocatieve werken, die een perfecte balans bieden tussen sublimatie en expressie.

Van de suggestieve sfeer van de schemering tot de verkwikkende slaap, “Notte” verkent, onderzoekt en transformeert de innerlijke wereld van onze psyche in een reis naar de diepten van de nacht, in een ontmoeting met het onbekende waar we niet altijd in staat zijn onze blik op te richten tijdens wakkere momenten en waar de harp een protagonist, een middel en een accessoire wordt in de handen van de zanger.

Om die denkbeeldige plek te bereiken waar het woord geen zin meer heeft en muziek – in een multi-zintuiglijke ervaring die de grenzen van de menselijke ziel omarmt – nieuwe grenzen begint te krijgen.