Een leven vol muziek
Een leven vol muziek
Op 75-jarige leeftijd is gisteren klarinettist Walter Boeykens overleden. Een schok gaat door hart en ziel van iedereen die Walter gekend heeft.
Droge feiten vertellen ons dat Walter klarinet studeerde aan het Conservatorium van Brussel en in 1964 soloklarinettist werd in het BRT Filharmonisch Orkest. Hij verliet dit orkest in 1984, want voelde er zich "een beetje als een vogel in een kooi". Pas daarna nam zijn carrière een hoge vlucht. Zo was hij te gast op grote festivals een beetje overal in Europa maar ook in Japan. Als vertegenwoordiger van het merk Buffet Crampon kwam hij er als kind aan huis en werkte er samen met de instrumentenbouwers om alles zo perfect mogelijk te krijgen. We herinneren ons nog een filmpje waarin hij samen met zijn liefhebbende vrouw langs de Eiffeltoren wandelt, zijn klarinet uit het étui haalt en "Petite Fleur" van Sidney Bechet speelt. Zelf vertrouwde hij mij toe dat hij "altijd al jazz had willen spelen".
Zijn naam werd in één adem genoemd met die van componisten als Pierre Boulez, van wie hij nogal wat – o.a. speciaal aan hem opgedragen – werk in première bracht. Hij trad op met befaamde kamermuziekensembles en met orkesten onder leiding van Charles Münch, Rafael Frübeck de Burgos en Leonard Bernstein.
Hij stichtte zijn eigen Ensemble Walter Boeykens en reisde de hele wereld rond. Hij lag ook aan de basis van het eerste Clarinet Choir – een ensemble met uitsluitend klarinetten (dat klinkt bijna zo prachtig als een groot kerkorgel) – dat vooral in Japan navolging kreeg.
Naarmate zijn inzet voor andere musici – vooral voor de aanstormende jeugd – toenam, werd Walter ook uitgenodigd om te dirigeren. Zijn eigen ensemble, wel te verstaan, maar ook orkesten als het Filharmonisch Orkest van Vlaanderen en het Nationaal Orkest van België.
De prijzen die hij ontving – met bijbehorende trofeeën – vullen een hele kast in zijn woning in Bornem, naast nog een kast met een indrukwekkend aantal vinylplaten en cd's met Walter als solist. Zo werd hij door Koning Albert geridderd, uit blijk van waardering voor zijn inzet en kreeg hij in 2001 de Klara-Carrièreprijs.
Genieten van het leven
Van Walter Boeykens leerden we – naast hoe je behoorlijk klarinet moet spelen – dat je moet genieten van het leven. Ja, Walter, want we hebben maar één leven hé. Het lot zou hem niet sparen. Hij kreeg longkanker, maar Walter was een vechter. Hij kwam, zag en overwon… Korte tijd na zijn operatie stond hij weer op het podium tijdens het naar hem genoemde Walter Boeykens Festival in Bornem. Samen met dochter Anne – eveneens professionele klarinettiste – gaf hij een persconferentie in de loop van de namiddag, net voor het festival begon. "Jullie moeten wel weten", klonk het, "dat ik nog aan het … ben. Wat ben ik nu ook al weer, vroeg hij lachend?" Waarop zijn dochter antwoordde: "Nu ben je aan het zeveren pa." Het moest zijn: revalideren na een zware operatie!
Maar het noodlot sloeg opnieuw toe. Een medicijn waarop zijn lichaam verschrikkelijk negatief reageerde. De bekende "één kans op één miljoen" op gevaarlijke nevenwerkingen. Ik ging op bezoek bij hem thuis. Hij probeerde nog een nieuw 'ding' voor de klarinet (een duimsteun waardoor je de klarinet beter kan vasthouden, uitgevonden door zijn leerling Peter Merckx). Het instrument had al betere dagen gekend maar maniakaal als hij was, wou hij dat toch helemaal in orde krijgen. "Wil jij dit eens goed vastschroeven, Milo, en een paar sleutels ook?" Was ik geen klein beetje fier dat ik mijn groot idool kon helpen. "Ja hoor," voegde zijn vrouw eraan toe. "Ik herinner me nog een concert, toen hij vijf minuten voordat hij moest optreden zijn instrument nog bijna helemaal uiteengehaald had om alles pico bello in orde te hebben. Hij kreeg het net op tijd klaar. Was me dat 'stressen' zeg."
Als er een hemel is voor muzikanten, speel jij er zeker klarinet solo. Vaarwel Walter. We zullen je nooit vergeten. En we doen wat jij ons meegaf voor het spelen van Mozart: "Brand een kaarsje op elke noot." Veel kaarsjes voor jou Walter, een voor elke noot die jij zo mooi speelde.
