Muzikale remedie tegen verzuring.
Muzikale remedie tegen verzuring.
Zondag hoorde het weer trouw opgekomen "Amazing Haydn" publiek in een met meer dan 300 toehoorders bomvol gelopen Mechelse Jezuïetenkerk, muziek van het Hof van Oettingen-Wallerstein. Het is makkelijk om niet te zeggen afgezaagd, te stellen dat de afwezigen ongelijk hadden, maar nu was het meer dan ooit waar.
Afwezigen stelden zich ook de vraag of de Jezuïetenkerk wel podium genoeg had voor een orkest en een vleugel. En ja, wat geschuifel niet te na gesproken, lukte dat best voor het 25-koppig Bayerisches Kammerorchester Bad Brückenau en hun dirigent Johannes Moesus. Drie dames-blazers, die een prominente rol in het programma speelden, vonden plaats op de hoogste trede, vlak tegen het altaar aan.
Onbekend en overbekend repertorium volgden mekaar op.
Hadden sommigen van Antonio Rosetti, alias Anton Rössler, al wat gehoord, dan was dat wellicht niet de bruisende Sinfonie in ES Murray A27, die met aisance en Schwung uitgevoerd werd. Het was overduidelijk dat zowel orkest als dirigent met deze muziek erg vertrouwd zijn: sinds 1997 is Johannes Moesus president van het Internationale Rosetti-Gesellschaft en als artistiek leider van de door hem opgerichte Rosetti-Festtage im Ries zet hij zich in voor de herontdekking van deze twee eeuwen lang ten onrechte vergeten componist.
Grote onbekende, maar na een twintigtal overheerlijke minuten luisterplezier, lang niet meer onbeminde, was Ignaz von Beecke. Dat deze het van legerhoofdman tot hofintendant schopte, is in zijn muziek te merken: ritmisch, mooi afgelijnd, opgewekt, zo klonk zijn Pianoconcerto in F, zeker in de bijzonder speelse vertolking door Natasa Veljkovic. Dit kleine, olijke Servische dametje, met haar peentjesrode kapsel en met grote rode bloemen bedrukte avondjapon, is niet bepaald het prototype van de klassieke pianiste. Maar wat een beheersing, wat een inleving, wat een virtuositeit! Niet verwonderlijk dat deze leerlinge van Paul Badura-Skoda en van Rudolf Firkusny de prestigieuze Clara Haskil-prijs in de wacht sleepte in Vevey en eerste werd in de World Music Masters in Parijs. Ze woont en doceert in Wenen maar concerteerde tot in China toe. Ook in haar versie van het Pianoconcerto in B, nr.6 KV 238 van een jonge Mozart volgden briljante, parelende passages en momenten van doorvoelde ingetogenheid mekaar op met een onthutsend gemak. Van deze Servische willen we meer horen en dat komt, want een opname met Pianoconcerto's van von Beecke is in de maak.
"Amazing Haydn"
Geen "Amazing Haydn" zonder Haydn-symfonie! Johannes Moesus, specialist van symfonische muziek uit de 18de en 19de eeuw, had gekozen voor de Turks geinspireerde Symfonie nr.63 "La Roxelane". Alles zat erin: de veelzijdigheid van het begin-Allegro, het mysterieuze dat verwijst naar de echtgenote van een Ottomaanse sultan, de belangrijke rol van de blazers, de draagkracht van de strijkers, de lichtvoetigheid van het slot. Toch bleef mijn onovertroffen referentieversie door de Philharmonia Hungarica met Antal Dorati net overeind.
