Ik lás eerder over Nele Vertommen dan ik ze hóórde. En dat was in erg lovende bewoordingen, in een boek over Bach, over zijn land en tijdgenoten en wel in het hoofdstukje dat auteur Willem Faas wijdt aan Bachs eerste en trouwste hoboïst, Johann Casper Gleditsch. En hij schrijft over hem: “altijd de hoogste kwaliteit leverend” en naadloos aansluitend vertelt Faas over de jonge Nele Vertommen die op hem zo’n indruk maakte tijdens een uitvoering van de Johannes Passion. Die datum zal hij altijd onthouden: 11 maart in het Nederlandse Tiel. De hoboïste was toen pas 18. Nu dus meer dan tijd voor een debuut-cd, met niet alleen werk van Bach maar vooral van zijn minder bekende tijdgenoot Johann Friedrich Fasch. Met uiteraard diens concerto voor twee hobo’s en drie andere selecties uit zijn oeuvre voor hobo én een weinig bekend hoboconcerto van zijn idool en vriend Georg Philipp Telemann.
Nele Vertommen voert dat alles natuurlijk uit met haar ensemble (en dat van partner Beniamino Paganini) Musica Gloria en ze doet dat glorieus, samen trouwens met collega hoboïste Nathalie Petitbon. Laat je meeslepen door die wondermooie hobosolo uit de Sinfonia in Bachs cantate Ich steh mit einem Fuss im Grabe (BWV 156). En we weten het ondertussen al, de Duitse barokmuziek is een schier onuitputtelijke bron van genot. Toch zijn we altijd weer geneigd om elk werk uit die tijd te vergelijken met dat van dé meester van de barok. Dat is echt niet nodig, zolang het oeuvre van zijn tijdgenoten maar uitgevoerd wordt door zulke heerlijke solisten en ensembles. Fasch mag gerust wat meer bekendheid krijgen, zeker zijn werk dat hij schreef voor hobo.
Pan Classics bracht nog een andere cd uit van Musica Gloria, dit keer onder leiding van fluitist en partner van Nele Vertommen, Beniamino Paganini. Hier enkel Bachs: Johann Sebastian zelf, zijn jongste zoon (Johann Christian) en de oudste, Wilhelm Friedemann) en de twee tussenin, Carl Philipp en Johann Christoph. Met werk voor traverso, dé dwarsfluit van de 18e eeuw en dé specialiteit van leider Beniamino Paganini. In 2020 nog bekroond als Jonge Musicus van het Jaar door de Vereniging van de Belgische Muziekpers. En terecht natuurlijk als je zo’n fluweelwarme klank uit je instrument kan toveren. Beluister dat rondeau uit Johann Sebastian Bachs tweede orkestsuite en je bent overtuigd.
En de andere delen? Even briljant, virtuoos, én badinerend Frans. Je hoort een weelderige Paganini, uitmuntend op dreef, prima ondersteund door zijn jeugdig ensemble. Volgen nog een sonata voor fluit van Wilhelm Friedrich, een concerto voor fluit van Carl Emanuel, een trio van Johann Christoph en een kwintet van Johann Christian. Al die zonen worden op deze mooi uitgegeven cd even stijlvol geëerd als hun vader én opnieuw ontdekt. Laat je bekoren door dit aanstormend muzikaal talent.
Prachtig toch om horen hoe jonge muzikanten klaar staan om de opvolging te verzekeren van die sterke generatie Vlaamse barokpioniers.
