**** In een recente documentaire over Mozarts originele Don Giovanni-creatie in Praag bekende Rolando Villazon zich op zijn typisch grappige, maar zeer overtuigde en sympathieke manier tot een absolute Mozart-bewonderaar. Zijn laatste opname sluit daar mooi bij aan en is een adempauze in de voltooiing van wat een zevendelige Mozart-opera-reeks moet worden voor Deutsche Grammophon.
**** In een recente documentaire over Mozarts originele Don Giovanni-creatie in Praag bekende Rolando Villazon zich op zijn typisch grappige, maar zeer overtuigde en sympathieke manier tot een absolute Mozart-bewonderaar. Zijn laatste opname sluit daar mooi bij aan en is een adempauze in de voltooiing van wat een zevendelige Mozart-opera-reeks moet worden voor Deutsche Grammophon.
Nadat hij al een integrale Così fan tutte en Don Giovanni op cd heeft vastgelegd, had Rolando Villazon zin om nog wat te exploreren in minder bekend Mozart-materiaal. Zijn ontdekking van een partituur-uitgave met tenoraria's zette hem op een spoor van weinig uitgevoerde en vooral vroege Mozart-fragmenten. Hij vond in Antonio Pappano een partner die al even tuk is op ontdekkingen en zo ontstond deze cd met een verzameling mooie en gevarieerde aria’s die Mozart vaak op bestelling van een bepaalde zanger of als variant voor een tenor schreef.
Acteur pur sang
Villazon zingt de aria's duidelijk met veel engagement en met zijn typisch timbre, een ietsje genepen-nasaal maar het geeft zo’n speciaal onmiskenbaar karakter aan zijn stem, dat het gewoon een persoonlijke toets is. Hij zingt elk fragment expressief, zodat hij zich tegelijk als een acteur pur sang ontpopt. Heerlijk. Daarnaast heeft hij een weelde aan kleuren, zodat hij zowel weemoed en triestheid (Misero! O sogno o son desto), of met een tikkeltje vibrato net woede of wanhoop uitdrukt. Ook komisch komt hij leuk uit de hoek (Clarice cara mia sposa).
In een fragment dat Mozart als toegevoegde aria voor Piccinni’s opera buffa L’astatto schreef, dient Pappano Villazon zelfs even van repliek, al lijkt de stem door de opnametechniek toch wel wat vervormd. Schiet Villazon soms te kort in soepelheid van coloratuur, de stem verzachten tot een diminuendo of versterken tot sforzando lukt hem prima. Dat Pappano daarbij de subtiel ondersteunende dirigent is met een schitterend London Symphony Orchestra, is extra weelde.
Wie zich de luxe-editie aanschaft, beschikt tegelijk over een bonus-cd met een grote selectie uit de reeds opgenomen integrales van Così fan tutte en Don Giovanni o.l.v. Yannick Nézet-Séguin.
 (c) Joseph Van de Fackere (1879-1946)-75x75.jpg)
