**** De operaliefhebber die houdt van Italiaans negentiende-eeuws belcanto, kan zeker genieten van de cd die Michael Fabiano volstouwde met drama uit aria’s van Verdi en Donizetti. Ze zijn goed gekozen, met niet alleen toppers uit het repertoire van beide componisten. Ook minder bekende aria’s krijgen hun verdiende plaats.

Fabiano heeft een heldere en vooral krachtige stem, die nooit schreeuwerig wordt: een kwaliteit die dit repertoire beslist ten goede komt. Dat geldt zowel voor Ernani van Verdi, als voor Edgardo uit Donizetti’s Lucia di Lammermoor. Af en toe moet de tenor immers flink uithalen en dan is niets zo lelijk dan een stem die tiert. De niet geforceerde kracht van zijn stem is de sterkte van Fabiano, maar nadeel is dat hij soms naar monotonie neigt. Dat heeft natuurlijk ook met de keuze van de aria’s te maken, die allemaal op hevigheid bouwen. Dit belet hem evenwel niet om de lyrische passages met gevoel te zingen en een zachtere intonatie toe te passen, bijvoorbeeld in de slotverzen van die heerlijke aria Quando le sere al placido uit Luisa Miller. Ook de lang aangehouden topnoten lukken gelijnd zonder hakkelen. Daarbij valt ook de altijd zeer geraffineerde orkestbegeleiding op door het uitstekende London Philharmonic Orchestra onder leiding van Enrique Mazzola.

Typisch voor de recente opnamen van Pentatone is een korte presentatie door de artiest zelf. Die is ook hier bijzonder to the point. Fabiano heeft het over een “architectuur” die de betekenislaag van de tekst samenbrengt met de muziek. Dat heeft hij goed geconcretiseerd in zijn vocale voordracht, en het maakt mee de kwaliteit van de opname uit. Luister maar eens naar de wanhoop van Riccardo in de prachtige aria uit Un Ballo in maschera. Het is voor hem tegelijk ook de motivatie om zo veel van deze periode in de operaliteratuur te houden. Fijn voor ons, want het levert een waardevolle kennismaking op met deze Amerikaanse tenor die al zijn sporen heeft verdiend in grote operahuizen als de Metropolitan in New York of Covent Garden in Londen.

• WAT: Aria’s van Guiseppe Verdi (1813-1901) en Gaetano Donizetti (1797-1848)
• WIE: Michael Fabiano (tenor), London Philharmonic Orchestra o.l.v. Enrique Mazzola
• UITGAVE: Pentatone PTC 5186 750