Met behulp van de mandoline toont Florian Klaus Rumpf de muzikale diversiteit van zijn geboortestad Hamburg. Na drie jaar sleutelen besloot Rumpf tot de definitieve vorm van het programma. Via crowdfunding op Kickstarter kon hij zijn project realiseren. Het resultaat is verrassend en verkent de grenzen van wat mogelijk is op een mandoline.
Florian Klaus Rumpf koos ervoor om Hamburg muzikaal te verklanken. Dit deed hij niet door muziek van componisten uit zijn geboortestad te spelen. In plaats daarvan selecteerde hij muziek die hij associeerde met bepaalde taferelen of plekken in de stad. Zijn keuzes lichtte hij toe in het programmaboekje. Met deze cd als gids wandel je door de stad…
Het album opent opgewekt met ochtendkoffie aan Binnenalster, een meer in het centrum van Hamburg. Met de levendige akkoorden van Sazanami Gazelle [track 01] komt de bruisende stad tot leven. Dit eerste werk is van de Japanse mandolinespeler en componist Keizo Ishibashi (°1983). Daarmee zet Rumpf al vanaf het eerste nummer zijn internationale keuzes in de verf.
Na een wandeling langs het meer verklankt een zacht allegro het Hamburger Rathaus, een imposant neorenaissance gebouw. Hiervoor maakte Rumpf een eigen bewerking van Allegro in D Major, WK 198 [track 02] van de Duitse componist Carl Friedrich Abel (1723-1787). Dit werk werd oorspronkelijk geschreven voor viola da gamba maar op deze cd klinkt het op barokmandoline. Naast een stilistisch contrast tussen Ishibashi en Abel zorgt Rumpf voor een contrast in timbre door van instrument te wisselen. Met slechts twee nummers slaagt hij erin om het veelzijdige karakter van de mandolinefamilie te etaleren en de reis is nog net maar begonnen…
Vorige
Volgende
In Julie-O [track 03] van hedendaagse componist Mark Summer (°1958) verkennen we de vismarkt en daarna volgt het romantische Preludio No. 16, Op. 152 [track 04] van Raffaele Calace (1863-1934). Naast de kleurrijke werken weerspiegelt Rumpf ook de donkere geschiedenis van Hamburg in zijn muziekkeuze. Met het driedelige Remembrance, (op.12, 25 & 26) van Masataka Hori (°1985) blikt Rumpf terug op het Nazi-verleden.
Rumpf integreert ook twee van zijn eigen composities: het humoristische Irish Stew [track 09] en het dromerige Schlaflied [track 12] dat hij oorspronkelijk voor zijn grootvader schreef. De muzikale toer concludeert in de Reeperbahn met My Lady Jazz [track 12] van Albert John Weidt (1866-1945). Met de swingende noten van dit werk komt het nachtleven tot klinken en is de dag rond.
Het idee van deze muzikale reisgids is een verfrissend idee. Aan de hand van een diverse muziekselectie met verschillende timbres, ritmes en emoties komt Hamburg tot leven. Daarbij zijn Rumpfs muzikale associaties uniek en verrassend. Zo verkent hij de re snaar van zijn octaaf mandoline in Diferencias [track 07] van Victor Kioulaphides (°1961) en doet deze verkenning hem denken aan een wandeling door de Sint-Pauli-Elbtunnel. In het bijhorende boekje verrijkt hij zijn muzikale keuzes met zijn geschiedkundige kennis van de stad. Het resultaat is een geslaagd idee en een geslaagde uitvoering.