In het Festival “Mechelen hoort stemmen” was er vorige zaterdag (5-5) een optreden van sopraan Liesbeth Devos en pianist Jozef De Beenhouwer. Het programma loonde beslist de moeite om voor naar Mechelen te trekken want de twee Vlaamse muzikanten kozen voor een hoofdzakelijk Vlaams programma met August De Boeck en Lodewijk Mortelmans…
In het Festival “Mechelen hoort stemmen” was er vorige zaterdag (5-5) een optreden van sopraan Liesbeth Devos en pianist Jozef De Beenhouwer. Het programma loonde beslist de moeite om voor naar Mechelen te trekken want de twee Vlaamse muzikanten kozen voor een hoofdzakelijk Vlaams programma met August De Boeck en Lodewijk Mortelmans, naast Franz Schubert. Een buitenkans om live muziek van deze twee Vlaamse componisten te horen.
In het De Boeck-jaar (de componist is dit jaar 75 jaar overleden) wordt gelukkig extra aandacht aan deze componist geschonken. Net als Lodewijk Mortelmans blijft hij al jarenlang te veel in de schaduw van anderstalige liedcomponisten. Dit recital maakte duidelijk dat dit absoluut onterecht is. Beiden hebben liederen gecomponeerd die gerust de confrontatie met het Europese lied in andere talen aankunnen. Tussen de vocale werken konden we genieten van het subtiele en innige spel van Jozef De Beenhouwer in werk voor pianosolo van de drie componisten.
De Boeck inspireerde zich voor zijn vocale werken niet uitsluitend op Vlaamse dichters, maar zijn brede kijk op de artistieke en literaire scène brachten ook Franstalige teksten onder zijn aandacht. Van beide stijlen kregen we een illustratie. Kinderlijk-speels vertolkte Liesbeth Devos eerst enkele kinderliedjes van begin 20ste eeuw. Een leuk opwarmertje. De Franstalige liederen van De Boeck moeten vaak niet onderdoen voor Franse componisten als Gabriel Fauré of de vroege liederen van Claude Debussy. We kregen er een mooie illustratie van met de Cinq mélodies op teksten van de Franstalige Brusselaar Emile Polak. Het zijn liederen met verfijnde sensualiteit en tederheid, een stijl die Liesbeth Devos duidelijk goed afgaat. Ook de Stances à Marylyse op tekst van Géo Verrycken en C’est en toi, bien-aimé op tekst van Charles Van Lerberghe zijn geraffineerde liefdesliederen. Pure pareltjes van laatromantische liedkunst met een symbolistische toets. Liesbeth Devos en Jozef De Beenhouwer troffen de juiste emotionele toon en de dictie van Liesbeth was voorbeeldig. De Mortelmans-liederen waren uitsluitend gedichten van Guido Gezelle, de dichter die Mortelmans het meest heeft getoonzet. Ook hier waren zangeres en pianist een perfect duo in de “natuurlijke” poëzie van Gezelle. “Als de ziele luistert” was een ontroerend moment van puurheid en verstilling.
De keuze van Schubertliederen was een mooie aanvulling van het programma en gaf Liesbeth Devos de kans diverse aspecten van zijn liedoeuvre te presenteren, vreugde (Der Schmetterling) en intieme triestheid (Suleika I).
Liesbeth Devos heeft ons bekoord met haar mooie timbre en soepel ingezette maar toch zelfzekere stem die elk woord zin gaf. Evengoed door haar intense interpretatie en innemend voorkomen. We hoorden een rasechte liedzangeres. Haar outfit leek wel geïnspireerd op de voorname dameskledij van begin twintigste eeuw, waardoor het geheel een charmant epoque-karakter kreeg in het intieme zaaltje van de gerestaureerde (naar ik vernam vroeger ietwat louche) cinema van Mechelen.
Het publiek dat vooral uit liedliefhebbers bestond uitte uitbundig zijn tevredenheid waarvoor sopraan en pianist dankten met Die Forelle van Schubert en tot besluit met nog een bijzonder mooi lied van De Boeck, “Pour tes dents de nacre”, een lied waarover Ravel ooit zegde: “C’est aussi beau que du Fauré”. De eerste uitgave van dit lied is versierd met een tekening van René Magritte, een bewijs dat De Boeck echt wel zijn plaats had in het artistieke leven van begin twintigste eeuw. Deze en veel andere informatie over de componist lezen we in de prachtige monografie onder de redactie van Jozef De Beenhouwer en Frank Teirlinck die de gemeente Merchtem heeft gepubliceerd naar aanleiding van de 75ste verjaardag van het overlijden van De Boeck. Een aanrader.
