Macbeth

**** Deze opname van Verdi’s Macbeth van de Metropolitan Opera in New York is bijna alleen de moeite waard omwille van de fantastische Lady Macbeth van Anna Netrebko, een sensuele en op macht beluste furie. Ze is bovendien sterk omringd met een cast de Met waardig en een fabuleus orkest onder leiding van Fabio Luisi.

**** Deze opname van Verdi’s Macbeth van de Metropolitan Opera in New York is bijna alleen de moeite waard omwille van de fantastische Lady Macbeth van Anna Netrebko, een sensuele en op macht beluste furie. Ze is bovendien sterk omringd met een cast de Met waardig en een fabuleus orkest onder leiding van Fabio Luisi.

Reeds van bij de ouverture legt Fabio Luisi sterke accenten op de dramatische kracht van deze oersterke operapartituur. Diepe strijkers, de felle trombones, het slagwerk: alles dient de theatrale kracht die Verdi in zijn partituur legde. De muziek van de heksen klinkt scherzando en tegelijk macaber en grotesk.

Met Macbeth wilde Verdi zich meten met het ijzersterke stuk van Shakespeare, zijn lievelingsauteur. Het is geen liefdestragedie, maar een huwelijksdrama waarbij machtswellust centraal staat en waarin diep in de geesten van het schandelijke koppel gegraven wordt. Deze uitvoering geeft daar op het scherp van de snee uiting aan. De voorstelling schept een sfeer van duisterheid en misdaad. Dankzij een ijzersterke personenregie en de schitterende vertolkers wordt de toeschouwer helemaal mee in het gruwelijke drama gezogen. De heksen hebben met hun vintage-kledij wel een tikkeltje te alledaags voorkomen en een belachelijke choreografie, maar dat is zowat het enige minpunt aan de voorstelling. De moord op Duncan, de banketscène (als galabal) en vooral elke scène waarin Lady Macbeth opkomt, is een hoogtepunt. De close-ups van de dvd zetten alles wel sterk in de – soms letterlijk – bloedige verf, waarbij je bedenkt dat de regie eigenlijk bedoeld is om in de grote zaal van de Met vanop een afstand te zien. 

Imponerende Netrebko

De Russische sopraan die zich keer op keer intens in een personage inleeft, is een ijzingwekkende Lady Macbeth. Van bij haar eerste zin imponeert ze met zelfverzekerdheid en machtsgeilheid. In haar “Vieni t’ affretta” ademt haar diepe stem wellust uit. Ze stroomt moeiteloos naar het hoger register, met een perfecte ademtechniek. Wat een persoonlijkheid! Mag haar stem misschien te “mooi” zijn voor wat Verdi van een Lady Macbeth eiste, ze heeft zeker de waanzinnig-boosaardige accenten die hij wenste. Als een blonde (jawel!), sensuele furie geniet ze van haar perverse plannen.

Željko Lučić is als haar partner een maatje te klein, al doet hij zijn best een misdadige Macbeth te zijn. Zijn stem klinkt onverschillig. Hij zet vooral in op kracht en mist een mooi legato. Dat legato heeft René Pape (Banco) nog wondermooi, en hij laat genieten van zijn stevige, autoritaire stem. Zijn aria in het tweede bedrijf is indrukwekkend. Joseph Calleja bevestigt zijn reputatie als uitstekend Verdi-tenor. Vooral zijn aria in het laatste bedrijf is mooi en vol engagement gezongen. 

Tussen de bedrijven zitten korte interviewtjes door de mezzo Anita Rachvelishvili (een Carmen vertolkster in de Met), die op sympathieke en toch intelligente manier de zangers en dirigent tot verhelderende uitspraken uitnodigt.