Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!

Junior Ballet Antwerp, het pre-professional program in de vorm van een ‘junior company’ zet momenteel alle zeilen bij. In de studio wordt intensief gerepeteerd op een eigentijdse versie van het klassieke ballet ‘Cinderella’ in een choreografie van Altea Nuñez en artistiek directeur Alain Honorez. Hij bouwt hiermee rigoureus verder op de klassieke erfenis en bindt er een brede waaier innovatieve elementen aan vast, zelfs de kleinste radertjes zijn op elkaar afgestemd. Dit betoverend familiespektakel wordt opgevoerd in de prachtige Handelsbeurs. Klassiek-Centraal komt wat meer te weten over de making of.

-Junior Ballet Antwerp was al te zien in verschillende hedendaagse stijlen en choreografieën. Met deze productie keert u terug naar de basis.  

Alain Honorez: We zijn vol energie aan het vierde seizoen begonnen en pakken dit jaar uit met iets heel bijzonders. Een van de grote klassiekers die we nieuw leven inblazen. Het verhaal wordt op een heel creatieve manier als een legohuis opgebouwd, blokje per blokje. We hebben ervoor gekozen om een verhaallijn te construeren die iets meer aanleunt bij onze huidige maatschappij.

-Dat vraagt om toelichting.

A.H.: We stappen wat af van het sprookjesgegeven. De goede toverfee die ten tonele verschijnt… We stelden ons de vraag: hoe kunnen we het verhaal relevanter maken? We zijn persoonlijker beginnen werken en hebben ervoor gekozen om de moeder van Cinderella, die aan het begin van het verhaal overlijdt, te laten terugkeren als geest, als ‘spirit’. Zij waakt over het welzijn van haar dochter en zal haar begeleiden naar het bal. Dat is een enorme bijsturing om het sprookjesgehalte enigszins te dimmen. Een frisse en originele invalshoek waardoor het gegeven reëler wordt en de familieband sterk tot uiting komt. Het is een samengaan van werkelijkheid en verbeelding en tussen traditie en moderniteit.


© Filip Van Roe

©Alain Honorez

-Jonge mensen groeien op in een moeilijk tijdsbestek.

A.H.: Niet alleen dat, we wilden het geheel relevanter maken en het meer laten aanleunen bij de  realiteit. Iedereen krijgt ooit wel eens te maken met het verlies van familie of vrienden. Hoe kunnen we dat gegeven op een beeldrijke manier in het verhaal verweven? Het gaat over motieven en variaties, de liefde in vele schakeringen.

-U moet ook rekening houden met het aantal dansers waarover u beschikt. Is dat een beperking of scherpt het de verbeelding aan? 

A.H.: JBA is een vrij kleine groep. We zijn met 15 dit jaar: 12 meisjes en 3 jongens. Als een compagnie dit ballet danst spreken we al direct van 50 tot 60 dansers op de scène. Sommige gezelschappen pakken het nog groter aan! Bij ons wordt het iets heel intiems, al wordt de cast uitgebreid met de leerlingen van het vijfde leerjaar van de Koninklijke Balletschool en enkele kinderen van Prins Dries. Zo verdubbelen we onze groep en staan we ook met ruim 30 dansers op het podium.

-Alle jonge mensen die hier een verdergezette opleiding volgen zijn talentvol. Daar iemand uitkiezen voor een hoofdrol is een delicate opdracht!

A.H.: We hebben uiteraard verschillende bezettingen. We gaan in de Handelsbeurs minimaal acht voorstellingen dansen met drie verschillende casts. JBA telt drie jongens. We geven ze alle drie de kans om de rol van de prins te dansen. Ze krijgen alle drie een Assepoester aan hun zijde. De drie jongens hebben ook andere rollen in de productie, zij zullen alterneren. Voor de meisjes zijn er naast Cinderella tal van mooie rollen, waaronder de stiefzussen. Vaak worden die rollen heel karikaturaal voorgesteld. Op dat pad gaan wij ons niet begeven.

-Een familievoorstelling, en dan zeker voor de allerkleinsten, vraagt om wat humor.

A.H.: In de uitdieping van de personages zal humor aanwezig zijn, zeker wat de stiefzussen betreft: we proberen karaktereigenschappen van de dansers in kwestie daarin naar voren te brengen. De ene is hyperactief, de andere is een je m’en foutist. Ik herinner me nog de woorden van Kathryn Bennetts toen zij bij Ballet Vlaanderen de choreografie inoefende van ‘Impressing the Czar’ van William Forsythe: “Speel geen personage, maar word het personage”.

-Het is een appèl aan hun inlevingsvermogen en creativiteit.

A.H.: Als de meisjes hun rol met overtuiging brengen, worden het bijzonder grappige acts.

-Methodacting!

 A.H.: Met de nodige acting maar zonder dat het overacting wordt. Onze slogan voor deze productie: “Het is een familievoorstelling voor iedereen die wil blijven dromen van een beter morgen.” Er wordt mij wel eens de vraag gesteld: “Waarom Cinderella? Is er geen nieuw verhaal?” Ik ben zeker voorstander van toekomstgericht denken en om nieuwe dingen te introduceren. Maar ik ben ook voorstander om de nalatenschap te koesteren en daarop voort te bouwen. De basis van het klassieke ballet moeten we in ere houden: de precisie, elegantie, de bravoure. Die verworvenheden moeten we doorgeven aan volgende generaties. We mogen het kind niet met het badwater weggooien. Ik zie het als mijn taak het verder te ontwikkelen zodat het publiek deze balletvorm kan waarderen en begrijpen. Niemand heeft er baat bij om een oude draak uit de kast te halen. Dat past niet meer in onze maatschappij. Je kan nog wel iets brengen gebaseerd op, en het in een nieuw toegankelijk jasje steken voor het publiek van vandaag. Het glazen muiltje wordt bij ons een pointe. Alle jonge dames gaan mooi opgekleed naar het bal op pointes. 

-JBA positioneert zich als nooit tevoren!

A.H.: Wat heel bijzonder is dat we voor deze voorstelling een live orkest hebben kunnen strikken. CASCO PHIL, de Belgische Kamerfilharmonie, onder leiding van Michiel Delanghe, tekent present. Er zal daarnaast iets heel bijzonders gebeuren op de set in de visualisering van de voorstelling. De architectuur van  de Handelsbeurs is zeer specifiek, heel aanwezig. De ruimte is gigantisch. Decorstukken verdwijnen er in het niets. Daarom gebruiken we de ruimte zelf als decor. Die zal geprojecteerd worden in 3D. Heel de architectuur wordt eigenlijk uitgetekend in 3D-mapping om dan de nodige kleuren, sferen en soms zelfs bewegende beelden toe te voegen. Het wordt adembenemend, zelfs baanbrekend. In de Handelsbeurs is nog nooit zo’n mapping gebeurd. De makers creëren een 3D-platform van de hele ruimte, die wordt geïntegreerd in de computer. Via animatie wordt dat helemaal uitgetekend. Aan elk decoratief element in de ruimte kan extra diepte gegeven worden, een andere kleur, uitlijning, enz… De combinatie van dans, muziek, belichting en 3D-mapping wordt ongetwijfeld magisch.


©Alain Honorez

©Alain Honorez

-Waar komt het publiek te zitten?

A.H.: Ook met de ontwikkeling van een zaalplan zijn we bezig. Er komt heel wat bij kijken. De Handelsbeurs is geen opera- of concertzaal. We gaan een hele constructie opbouwen waarbij elke rij hoger zal zitten dan de rij ervoor. Waardoor je toch het gevoel krijgt van een tribune. We spelen vanaf 17 februari acht voorstellingen tijdens de Krokusvakantie. Door de week zijn de voorstellingen om 20u en ’s zondags om 17u. De ticketverkoop startte op 1 oktober.

-U werkt voltijds met uw vrouw aan de choreografie en organisatie. Constant op elkaars lip zitten, geeft dat nooit spanningen?

A.H.: Dat gebeurt, ik ben daar heel eerlijk in. Mijn leven delen met Altea is een cadeau, wij complementeren elkaar. Haar sterkte is uiteraard haar talent om choreografieën uit te denken: patronen en figuren uit te werken. Nieuwe allianties te bedenken tussen muziek en dans, voornamelijk bestaande uit groepsbewegingen. Mijn inbreng is het vertellen van het verhaal en de personages uitdiepen. Iets wat ikzelf ook heel graag heb gedaan tijdens mijn danscarrière. Daarnaast waag ik mij voor het eerst aan choreograferen. Dat zijn dan vooral solo’s en duetten, die creëren we samen.

-Mag u een oorspronkelijk ballet zomaar naar uw hand zetten?

A.H.: Alles is nieuw. Er is niets dat we hebben ontleend aan een andere versie. We zijn gewoon van scratch begonnen. Het enige waar we ons op baseren is de muziek van Prokofjev, de muzikale alchemie ervan. We zijn met dit project ondertussen al bijna twee jaar bezig. De ideeën borrelden voortdurend. Wat werkt is behouden en de rest werd als ballast geschrapt. Het is work in progress. Ook de nodige contacten leggen. Wie ontwerpt en maakt de kostuums? Een jong talent van eigen bodem, Jolien De Weerdt, die in het kostuumatelier van Ballet Vlaanderen werkt, is aan boord gekomen. Het is haar allereerste productie die ze zelf ontwerpt. Ria Van Looveren, die jarenlang de leiding had over het kostuumatelier van Opera Ballet Vlaanderen, is met pensioen maar heeft een voorliefde voor klassieke kostuums en heeft direct haar diensten aangeboden. Zij coördineert alles. Voor één bezetting worden 94 kostuums gemaakt en zo hebben we er voor verscheidene rollen drie!

-Alles bij elkaar geteld moet aan deze productie een gigantisch kostenplaatje hangen!

A.H.: Daarom zijn we zoekende naar sponsors! Er wordt een risico genomen. Ik ben daar zeker niet impulsief in en ga zeer intuïtief te werk. Dat was als danser reeds zo. Ik voel dat alle kaarten goed liggen. We nemen een hele grote sprong. De tijd is rijp om klassiek ballet weer op de kaart te zetten in België. De voorbije jaren kwam het nog amper aan bod.  Het is nodig dat we er zorg voor dragen.

-U werpt zich op als pleitbezorger?

A.H.: België staat wereldwijd bekend voor de vernieuwing, het sociaal gerelateerde, inclusiviteit. Akkoord, dat is allemaal  belangrijk. Het zijn zaken waaraan een doorsnee publiek  kan relateren omdat ze die dingen zelf doen en meemaken. Maar hoe minder we stukjes van de geschiedenis brengen en laten zien aan het publiek, hoe meer het publiek die geschiedenis niet meer gaat kennen en waarderen. Mijn visie: er is een plaats voor alle vormen van danskunst. Als we een rijk cultureel landschap willen blijven aanbieden moeten we kunnen uitpakken met alles. Wat vandaag vernieuwend is, is binnen vijf jaar passé. Stel u voor dat men in het KMSKA alle werken van Rubens zou hebben weggezwierd voor hedendaags werk! Met de grootste zorg worden de schilderijen omringd voor de volgende generaties. Aan de restauratie wordt minutieus gewerkt.

In de balletwereld is die zorg en fierheid ook nodig. Het is aan ons om die te blijven voeden. Onze generatie moet het doen. Laat ons hopen dat het in stijgende lijn gaat. De kinderen die hier aan de Koninklijke Balletschool beginnen en de ambitie hebben ooit als balletdansers op de scène te staan moeten kunnen  dromen én voorbeelden hebben om naar op te kijken. Dat is zó belangrijk.

-Wat staat er na Cinderella nog te gebeuren bij JBA?

A.H.: Met ‘Cinderella’ stopt het seizoen niet, natuurlijk. Als compensatie staat er in april in de Opera een avond op het programma met uitsluitend modern werk. Zo kunnen onze dansers omschakelen van de ene naar de andere dansstijl. Op het programma een versie van de ‘Bolero’ van Ravel, een hedendaagse choreografie van Ihsan Rustem. We brengen ook een creatie van de jonge Britse choreograaf Andrew McNicol die in november met onze dansers komt werken én een choreografie van Altea. We eindigen het seizoen met een nieuwe versie van onze ‘Miniaturen.’ Stuk voor stuk nieuwe choreografieën, ook weer een divers palet van emoties, kleuren en stijlen.

Het is nu eerst uitkijken naar de sprankelende ‘Cinderella’ van JBA, een feest voor ogen en oren. Een voorstelling die jonge harten zal bekoren.

WIE: Junior Ballet Antwerp

WAT: Cinderella

WAAR: Handelsbeurs, Antwerpen

WANNEER: 17 februari 2023 (première) tem 26 februari 2023.


info & tickets