Of ik eens wilde langskomen, als het zou mogen van de organisatie want eigenlijk ging het om een privéconcert voor de Delen Private Bank. Het mocht en ik kwam langs. Waar ik niet bij stilstond, was dat het ging om leerlingen van de Musica Mundi School in Waterloo. Leerlingen? Dan toch geen gewone…

Het zaaltje van de bank waar ze haar zetel van Waterloo huisvest, is niet echt de ideale concertzaal. Het is de indruk van ondergetekende, een melomaan tot en met. Er zijn echter musici aanwezig die mij dwingen van gedacht te veranderen. Ze zullen stuk voor stuk mijn aandacht opeisen zoals het haast alleen gebeurt bij concerten waarvan je jaren later nog spreekt. Ik vergeet het zaaltje. Ik hoor alleen nog Muziek, met een hoofdletter. Jonge musici tussen 13 en 19 komen eventjes duidelijk maken dat zij een soort volwassen, doorwinterde, professionele musici zijn, als ik het even zo mag uitdrukken.

De Fransman Valentin Bouchard, 14, boeit meteen het selecte publiek met het Scherzo nr. 1 van Chopin. Zoals het hoort bij puberende jongens is hij zeer energiek, al behoorlijk virtuoos, aangenaam vertellend ook. Het drama mag nog wat uitgediept worden en soms hoor ik liever meer gebondenheid, maar van een knaap van 14 mag je niet alles verwachten en als iemand van zijn leeftijd zo Chopin al kan vertolken, dan mag het publiek zich de komende jaren aan heel wat meer verwachten.

Een jaar jonger is de cellist Ephraïm Taub met Amerikaans/Russische wortels en Zwitserse nationaliteit. Van J.B. Bréval speelt, neen zingt hij de ‘opera-aria’, het eerste deel van diens Sonate nr. 5. De in de wolken verkerende cellist riskeert wat te lopen, da’s dan het enige waar ik hem wil op wijzen om nog beter te worden. Dat is moeilijk, want we horen een zeer volwassen muzikant die opgaat in het spel, die zijn instrument doet zingen. Bij wijlen tovert hij ontroerende tonen uit de cello. Dat koppelt hij aan een zuivere strijkstok. Niet één keer kraakt er een inzet of kreunt er iets bij het drukken op de snaren. Deze jongen heeft toekomst.

Wie er ook toekomst heeft is Sophie Dekeyser. Ook maar 14 al hoor je een ‘vrouw van 41’ spelen. Zo rijp, volwassen, begrepen is haar onberispelijke vertolking van Bartoks Roemeense Dansen. De Zigeuners kruipen als het ware uit haar viool. Dit volk wist de componerende ziel van Bartok te veroveren en onder meer de Roemeense Dansen zijn daar een uiting van. Koppel aan de muzikaliteit van dit meisje nog een boog die de jonge violiste meer dan meester is en dan begrijp je dat niet alleen ik, maar iedere muziekliefhebber haar zou moeten horen, nu en later.

Met de 18- jarige hoboïst Michail Bogdanov krijgen we een pure gevoelsmens te horen. Zachtaardig, fijn spel doet het publiek wegdromen in het weinig gehoorde Poem for Oboe and Piano van Dranishnikova, een bij ons onbekende componiste. Zoek haar werk op, da’s een opdracht die je zal verbazen. Als je toevallig deze hoboïst het vermelde werk zou horen spelen, dan ga je de stress van een hele maand zo vergeten. Heerlijk.

Een Spaans-Bulgaars duo – de violist Jan Calabuig Sans (16) en de pianist Dobromir Dobrev (18) sleept de luisteraars mee in de finale van Beethovens Vioolsonate nr. 7 opus 30. De pianist? Eén woord: uitmuntend. Alles is aanwezig, hij deelt met het publiek. Hij beheerst ook de perfecte balans met de viool. Die is soms ietsje hoekig, ik verkies een meer gebonden Beethoven, maar zeg hela, 16 jaar en dan zo’n veeleisend stuk uit je viool toveren? Er zijn grote namen die het zeker niet beter doen. De brede lijnen zijn vol en warm. Mooie Beethoven!

Klaar voor het grote podium, dat is de Chinese celliste Hai Qing Yang, 19. Van Tchaikovsky speelt zij Pezzo Capricioso. Ze zingt, ze ademt, ze heeft een techniek die niet beter kan. Dit kon zo opgenomen en uitgegeven worden. Je zou het graag herbeluisteren.

Tarik Kaan Alkan, een 17-jarige Turk speelt de finale uit de Appasionata van Beethoven. Wat zou ik hem dat graag horen spelen op een grote concertvleugel in een grote concertzaal. Hij gaat helemaal op in dit uitzonderlijke wonder van de muziek dat Beethoven de wereld geschonken heeft. Zeer mannelijk, rijp, alle kleuren van Beethovens muzikale regenboog tover de pianist tevoorschijn. Het pakt me. Deze pianist, da’s een van diegenen die je nodig hebt voor het grote romantische repertoire. Ga ervoor beste kerel!

En ja, een bijzonder vermelding zijn de pianobegeleiders meer dan waard. Begeleiden is een vak op zich en jonge mensen die soms nog eens het tempo durven op te drijven in toom houden, is een van de onopvallende taken die het doorsnee publiek niet hoort. Het is een taak van jewelste. En natuurlijk moet ook de muzikale lijn gedragen worden, ondersteund zonder ook maar op één ogenblik de overhand te nemen. Zowel Alexander Mogilevksy als Karine Selo slagen hier als de besten in.

Neen, dit was niet een leerlingenconcert van een muziekschool, zoals we het gewend zijn. Dit was een volwaardig concert van uitzonderlijke talenten die allemaal les volgen aan de kleine maar zo grote Musica Mundi School in Waterloo. Zou ik de Delen Private Bank mogen suggereren zoiets eens stilletjes over te doen, elk jaar bijvoorbeeld, in een van de grote concertzalen van ons land?

• WAT: Musica Mundi School Young Talents in Concert
• WAAR & WANNEER: Delen Private Bank Waterloo, 17 oktober 2023
• WIE: Valentin Bouchard, Ephraïm Taub, Sophie Dekeyser, Michail Bogdanov, Jan Calabuig Sans, Dobromir Dobrev, Hai Qung Yang, Tarik Kaan Alkan, Aleander Mogilevsky, Karine Selo
• WEBSITE: Musica Mundi School