*** We kennen Ricercar als een label dat zich specialiseert in oude muziek en barokmuziek. Het label doet wat er meer en meer gedaan wordt: op zoek gaan naar minder bekend werk en dit werk door geselecteerde musici laten uitvoeren om het vast te leggen op het zilveren schijfje.
*** We kennen Ricercar als een label dat zich specialiseert in oude muziek en barokmuziek. Het label doet wat er meer en meer gedaan wordt: op zoek gaan naar minder bekend werk en dit werk door geselecteerde musici laten uitvoeren om het vast te leggen op het zilveren schijfje. Als de omstandigheden het toelaten, wordt zo’n opname met (meer) luxe omgeven en dat is het geval met Opera Omnia, een dubbel-cd in een fraaie box met een uitvoerige informatieve tekst (Frans, Engels, Duits) en de liedteksten.
Kenners weten dat ‘opera omnia’ niet voor opera staat. Wie de wereld van de klassieke en/of (de) oude muziek net binnentreedt, zal op deze dubbel-cd geen opera vinden. Opera omnia staat eenvoudig weg voor verzameld werk. Het is in feite een tijdloos begrip maar in de muziek zal je het niet dikwijls vinden, zeker niet in de latere klassieke muziek.
De eerste cd is profane muziek, de tweede cd bevat motetten en misdelen van de in Padua aanbelande Luikenaar en allicht bastaardzoon van een priester (er is niets nieuws onder de zon…), Johannes Ciconia de Leodio, die leefde en werkte in de tweede helft van de 14de en het eerste decennium van de 15de eeuw. Een bloeiende periode voor de kunstgeschiedenis in Europa, de tijd van de Vlaamse Primitieven, gotiek, kathedralen… De Nederlanden zonden hun zonen uit, al zou het kunnen dat deze Johannes dus niet zo tot onze contreien behoorde. Zijn vermoedelijke vader stond zeer dicht bij paus Clemens VI en zijn opvolger, paus Bonifatius IX schonk de clericus en defectu natalium de presbitera natus (de bastaardzoon van een priester) in 1391 pauselijke dispensatie en zo was de zondige geboorte begenadigd. Hopsa, wees maar een bastaardkind dat niet verantwoordelijk is voor de daden van een zondige vader en al even zondige moeder… Maar goed, de jonge Johannes was meer dan gewoon muzikaal begaafd en het een bracht het ander mee. Na zijn dispensatie, kon hij voor de kerk componeren en dat deed hij tot zijn dood maar hij schreef ook nogal wat profane muziek.
Het bekende ensemble La Morra o.l.v. Corina Marti en Michal Gondko verzorgt de eerste cd, cd 2 is een realisatie van Diabolus in Musica onder leiding van Antoine Guerber. Helemaal warm kan ik deze keer niet lopen voor beide ensembles. Er wordt naar mijn mening te werelds gezongen, met nogal nadrukkelijke keelzang en dat klinkt toch wel gespannen en is in het nadeel van de soepelheid en zuiverheid. Instrumentaal verloopt haast alles vlekkeloos, niet altijd meeslepend, maar fraai en in een sterke balans. Het is mode om ‘anders’ te gaan zingen, met een namaak volkse inslag maar of dit wel zo passend is? Ik vraag me dat af. Zo lijkt het of men niet geschoold kon zingen in de tijd waarin men wel de prachtigste melodieën componeren kon, wonderlijke harmonieën neerschreef en zorgde voor een adembenemend vermengen en door elkaar vloeien van de muzikale lijnen. Geef mij maar de kunstige zangstemmen en niet de gekunstelde. Aan eenvoud doen is niet gelijk aan eenvoud… Opletten dus, al blijft deze dubbel-cd een mooi geheel dat we met overtuiging 3 sterren geven.