Nominatie Gouden Label Project – Franz Schubert, de gevoelige ziel uit Wenen, is vooral bekend door zijn enorme liederenschat, maar hij schreef zoveel meer in zijn veel te korte leven. Het Vlaamse pianoduo Vermeulen – Peeters nam al zijn werken op voor vierhandig pianospel, nog wel op een Tröndlin pianoforte uit Schuberts tijd (1825-‘30). Niemand deed het hen voor op zo’n instrument.

Zes jaar werkte het duo, samen met het CD-label Et’Cetera, aan zeven cd’s die heel dat oeuvre omvatten. Het zijn uren muziek waarvan het allereerste werk van Schubert, althans het eerste werk in de Deutsch catalogus, meteen een van deze reeks is. Schubert was 13 jaar en zette zich vol puberaal vuur aan het componeren. Oké, de Fantasie in G, D1 is niet zijn meesterwerk, maar je hoort er al de latere Schubert doorkomen en ach ja, vanzelfsprekend zit het vol verwijzingen naar diegenen waar hij les van kreeg en naar opkeek. Dat is heel normaal, zeker voor zo’n jonge jongen die zich waagt aan iets te plegen dat hij wil plaatsen naast de werken van die grote meesters. En of Schubert op gelijke voet stond.

Jan Vermeulen en Veerle Peeters gaven ten huize van Jan Vermeulen een presentatieconcert van de laatste van de zeven cd’s, zoals ze met al meerdere cd’s en bij andere gelegenheden deden. Een oude schuur werd danig verbouwd tot zowat de ideale concertzaal voor kamermuziek, toch wat de akoestiek en de intiemere sfeer betreft. Ergens ten velde, waar je het absoluut niet verwacht, kan je dus zo nu en dan gaan luisteren naar het beste van het beste, lekker ontspannen, familiaal, kameraadschappelijk en voor alles genietend van al die schoonheid die Schubert de wereld heeft nagelaten. Je houdt het toch niet voor mogelijk, 31 jaar werd de man die officieel op zijn 13de begon te componeren. 18 jaar, niet meer dan dat duurde zijn carrière die de grote doorbraak mistte omwille van zijn jonge leeftijd en zijn gebrek aan inzicht hoe geld te moeten verdienen. Anderen werden er beter van. Probeer je één musicus in te beelden die er in slaagt al de uren muziek die Schubert bij elkaar schreef in 18 jaar uit te voeren. En al die muziek mag er zijn, moet er zijn. Niets is onder de middelmaat, zelfs die eerste jeugdzonde niet. Als je luistert naar zijn Fantasie in d, D9 sta je al even perplex want hier is een enorme evolutie te merken en dat op zo’n korte tijd. Een evolutie die niet meer zou stoppen. 18 jaar was de jonge Franz als hij het lied der liederen, dat door merg en been gaat componeerde: Erlkönig. 18 jaar…

Ja ik ben altijd al een Schubertfan geweest, of het zo ‘erg’ is als bij Jan Vermeulen bijvoorbeeld, weet ik niet. De pianist heeft zowat zijn half leven – ruim 30 jaar – gewijd aan het werk van Schubert waar de piano aan te pas komt. Al 20 jaar speelt hij samen met Veerle Peeters. In die tijd werden die vier handen één. Er zijn maar bijzonder weinig pianoduo’s waar je gewoon niet hoort dat er twee pianisten aan het werk zijn en dan nog in zo’n fragiele muziek.

Ga er al maar van uit dat cd nummer 7 van dezelfde kwaliteit is al de zes voorgaande. En die kwaliteit is onbetwist van wat we vandaag wereldklasse noemen en terecht door talloze recensenten in binnen- en buitenland de hemel in geprezen en bekroond met prestigieuze prijzen en vermeldingen. Moet ik er hier echt op ingaan, in detail, hoe beide erfgenamen van Schubert – ja, zo mag ik het toch wel stellen? – alles ten gehore brengen? Om nu eens anders dan anders te doen, doe ik het niet. Luister en je begrijpt wat ik bedoel, je begrijpt waarom Klassiek Centraal de deze reeks van weldra 7 CD’s nomineert met het Gouden Label Project.

Meer info, ook over de concerten van het pianoduo Vermeulen-Peeters, vindt u hier.

• WAT: Presentatieconcert CD nummer 7 in de reeks Schubert Vierhandig door het pianoduo Vermeulen – Peeters
• WAAR: ten huize Jan Vermeulen, 22 december 2018
• UITGEVERIJ:  ET’CETERA Records