Tijdens één van mijn regelmatige contacten met Sebastiaan Van Steenberge (°1974) om voor een Engels knapenkoor een mooie concertreis te plannen, stak de immer enthousiaste kapelmeester van de Antwerpse kathedraal me “In Pace Frivola” in de handen. Een snelle zoekopdracht leerde dat deze CD nog maar weinig inkt heeft doen vloeien: onterecht.
Tijdens één van mijn regelmatige contacten met Sebastiaan Van Steenberge (°1974) om voor een Engels knapenkoor een mooie concertreis te plannen, stak de immer enthousiaste kapelmeester van de Antwerpse kathedraal me “In Pace Frivola” in de handen. Een snelle zoekopdracht leerde dat deze CD nog maar weinig inkt heeft doen vloeien: onterecht.
In Pace Frivola is een avondvullend werk gebaseerd op teksten van vijf dichters en in 2012 getoonzet door Sebastiaan in opdracht van De Kovel, het monastieke tijdschrift voor Vlaanderen en Nederland dat hiermee haar vijfde verjaardag luister bij zette.Zoals de componist zelf opmerkt, is het veertiendelig werk voor a capellakoor en slaginstrument een knipoog naar de diverse vocale tendensen in Europa, van Hildegard von Bingen tot Vic Nees via Francis Poulenc. Zoals bij alle ‘vers’ gecomponeerde muziek houd je ervan of niet: “I like it”!
De titels van de verschillende stukken maken me nieuwsgierig: Villers-La-Ville XVI, de ruïne-abdij, stenen getuigenis van het monastieke leven opnieuw verklankt en verwoord. De zoektocht naar waar je nu net zit in die ‘Europese vocale tendens’ scherpt de aandacht en is best leuk.
Avondvullend
Een avondvullend veertiendelig nieuwe muziek programma: begin er maar aan als koor. Vocaal Ensemble Musa Horti doet dit voortreffelijk. Een eerste hoogtepunt is ongetwijfeld ‘Pater Dioratikos’. Hoor ik daar dan een beetje Tavener? De volle klank van het koor komt alleszins in alle grootsheid tot uiting.
En dan heb je ‘Sénanque’: één van mijn favoriete abdijen die ik nooit voorbijga als ik in de buurt ben. Je hoort als het ware de krekels zingen en je ruikt de lavendel zo mooi uitgeschreven in het gedicht.
Zonder de andere onderdelen oneer aan te doen, maak ik een grote sprong tot het slotdeel ‘Salve Regina’. Omdat Maria de patrones is van Antwerpen en de kathedraal verwacht je toch altijd net dat ietsje meer van haar componist annex kapelmeester. Opnieuw maakt hij het waar. Muziek exact gecomponeerd met de wijdse kathedraalbogen in het achterhoofd en excellent gezongen met net dat noodzakelijk stukje mystiek.
Hoorbaar geëngageerd
Als een recensent echt wil vitten, kan hij wat commentaar geven op de erg Vlaamse uitspraak. Maar dat gaat hij dus niet doen! Vocaal ensemble Musa Horti engageert zich hoorbaar ten volle in de compositie. Het koor gelooft in de teksten, in de muziek en daar gaat het nu net om: je verhaal kunnen overbrengen aan je publiek op een overtuigende manier. Ik heb werkelijk spijt dat ik de concerten niet life heb kunnen meemaken.Kortom: een prachtige CD met nieuw werk, stijlvol opgenomen en vormgegeven, een must voor de ervaren koorliefhebber én voor de fans van de betere poëzie.
