In de laatste jaren van de 16e eeuw was er uitzonderlijk veel muzikale activiteit aan het hof van Ferrara, vooral dankzij een opmerkelijk trio vrouwenstemmen die waren opgeleid door Luzzasco Luzzaschi, de maestro di cappella van het hof. Hen horen was een voorrecht dat Alfonso d’ Este zijn gasten slechts kort en zelden gunde. Hun repertoire werd geheim gehouden en uiteindelijk gepubliceerd – en dan nog maar gedeeltelijk – in 1601. De zangers van La Néréide wijden hier hun eerste opname aan deze collectie in zijn geheel en reconstrueren de omstandigheden waarin deze werken werden gecreëerd met begeleiding van klavecimbel, viool en luit: het klavecimbel zou zijn bespeeld door Luzzaschi zelf, terwijl de drie zangers de andere instrumenten met evenveel vaardigheid beheersten als hun stemmen.