De operahuizen in ons land waarover u op deze site geregeld recensies kan lezen, hebben hun nieuwe seizoen bekendgemaakt. Elk operahuis legt zoals steeds zijn eigen accenten, maar gemeenschappelijk is alvast dat er heel wat interessants te beleven zal zijn.
Muntschouwburg: terug naar het eigen theater
Voor de Muntschouwburg is het belangrijkste gebeuren uiteraard de terugkeer naar het vertrouwde theater aan het Muntplein. Intendant Peter de Caluwe omschrijft in de seizoensbrochure de opdracht van het theater als: “het creëren van innovatieve en tot nadenken stemmende artistieke producties met daaromheen een dialoog en een werking die getuigen van sociaal engagement.” Een artistieke missie dus gepaard met een maatschappelijke. Er staan opera’s op het programma rond onderwerpen die relevant zijn voor de huidige tijd. Daarnaast wil de Munt zich “positioneren als een operahuis dat met beide voeten in de werkelijkheid staat en internationale partners zoekt.”
Producties die in het nog lopende seizoen omwille van de vertraging bij de werken uitgesteld zijn komen nu aan bod. De opera seria Lucio Silla waarmee de jonge Mozart zijn reputatie als operacomponist in Milaan opstartte, komt in oktober op de scène. Er is een prachtige cast samengesteld met enkele voor het Muntpubliek al vertrouwde namen: Jeremy Ovenden, Lenneke Ruiten, Anna Bonitatibus en Ilse Eerens. Regisseur Tobias Kratzer maakt zijn Muntdebuut. De uitgestelde Wagneropera Lohengrin in regie van Olivier Py staat in april en mei op het programma met muziekdirecteur Alain Altinoglu als dirigent. Alain Altinoglu zal ook De Burcht van Hertog Blauwbaard en De wonderbaarlijke Mandarijn dirigeren, de double bill van Bela Bartok, die in regie van Johan Simons het seizoen 2017-2018 in juni zal afsluiten. Nora Gubisch vertolkt Judith, Ante Jerkunica is Blauwbaard. Spannend kijken we uit naar de nieuwe opera van Philippe Boesmans op het fascinerende verhaal Pinocchio, waarmee het seizoen opent op 5 september (coproductie met Festival d’Aix-en-Provence). Interessant zijn uiteraard ook Dialogues des Carmélites (dirigent Alain Altinoglu), de opera rond de Franse revolutie van Francis Poulenc en de al even beangstigende Il Prigioniero van Luigi Dallapiccola gecombineerd met Das Gehege van de hedendaagse componist Wolfgang Rihm. Voor een populairder tegengewicht zorgt de double bill Cavalleria Rusticana en Pagliacci van Pietro Mascagni en Ruggero Leoncavallo met dirigent bij uitstek voor dit repertoire Evelino Pidò en regisseur Damiano Michieletto die iedereen zich nog zal herinneren van de heerlijk zuiderse Elisir d’amore in het Koninklijk Circus in 2015.
Verder zijn er twee werken in concertvorm, Rossini’s Tancredi met niemand minder dan Marie-Nicole Lemieux in de titelrol en Leonore van Ludwig van Beethoven, want René Jacobs gaat terug naar de originele versie van Beethovens enige opera.
Er is een interessant aanbod aan concerten en recitals, die vaak rond de thema’s of de artiesten van de operaproducties cirkelen. Uiteraard is er een luik dans, met Anne Theresa De Keersmaeker, Alain Platel en Sasha Waltz.
Alles details zijn terug te vinden op de site van de Munt, waar u ook de gegevens vindt voor tickets en abonnementen.
Opera Vlaanderen: Rien ne va plus
Opera Vlaanderen geeft zijn nieuwe seizoen een thema mee: de slagzin Rien ne va plus, een zin die direct naar een van de producties verwijst, namelijk De Speler van Sergej Prokofjev. De opera wordt zelden gespeeld. Opera Vlaanderen geeft de kans hem te zien. Het verhaal speelt in een fictief Roulettenburg. Polina en Alexej hebben een liefdesrelatie die overschaduwd wordt door de speelzucht van Alexej. Financiële winst ten koste van menselijke waardigheid is een tragisch thema in de opera, die in juni 2018 gedirigeerd wordt door chef-dirigent Dmitri Jurowski.
Het thema Rien ne va plus moet volgens intendant Aviel Cahn ook ruimer maatschappelijk geïnterpreteerd worden. Namelijk als uitkijken naar “een punt waarop het leven een totaal andere wending kan nemen.” Want Rien ne va plus mag niet ingeroepen worden om niets te ondernemen, om te “volharden in het status quo”. (citaat A. Cahn seizoensbrochure) Ook hier dus de kunst als maatschappelijke metafoor. Naast De Speler van Prokofjev is Das Wunder der Heliane een opera van een componist van wie we veel vaker een ander werk te zien krijgen. Meestal is het immers Die tote Stadt die van Erich Wolfgang Korngold gespeeld wordt. Das Wunder der Heliane past in de thematiek want “we bevinden ons in een maatschappij waar niets meer kan, waar je een wonder nodig hebt om uit de negatieve spiraal te geraken”. Hij opent het seizoen in september onder leiding van Alexander Joel en met niemand minder dan Ausrine Stundyte als Heliane, de zangeres die we leerden kennen als een schitterende Lady Macbeth in Lady Macbeth van Mtsensk van Sjostakovitsj in 2014. Een nieuwe productie is er ook van Verdi’s Falstaff in regie van Christoph Waltz, die eerder in Opera Vlaanderen Der Rosenkavalier regisseerde. De honderdste verjaardag van het overlijden van Claude Debussy wordt herdacht met zijn meesterwerk Pelléas et Mélisande. Een nieuwe productie waarbij het opera- en dansteam de handen in elkaar slaan, want de regie is toevertrouwd aan Damien Jalet en Sidi Larbi Cherkaoui. Mari Eriksmoen, die een briljante Blondchen was in de concertante Entführung aus dem Serail met René Jacobs in september 2014 in Bozar (en op de cd – Harmonia Mundi) zingt Mélisande. Ook een nieuwe productie is Mozarts laatste opera seria La Clemenza di Tito, wat met de vroege opera seria van de Munt mooi de cirkel rond maakt voor de operaliefhebber. Er zijn twee hernemingen: Wagners Parsifal uit 2013 waarmee de paastraditie hernomen wordt, wèl met een nieuwe cast en de uiterst boeiende Le Duc d’Albe van Donizetti (mei 2012), een onvolprezen meesterwerk dat gelukkig nog eens in de spotlights geplaatst wordt.
Uiteraard is er ook hier een boeiend dansprogramma dat in de brochure mooi tussen de opera’s verweven wordt en een concertprogramma waarmee we vooral het huldeconcert aan Alberto Zedda onder de aandacht willen brengen, de Rossini-expert en beminnelijke dirigent die in maart dit jaar in Pesaro overleed, bijna 90 jaar oud.
Meer info over Opera Vlaanderen op de website.
Opéra Royal de Wallonie: interessante rariteiten
Naar goede gewoonte presenteert de Opéra Royal de Wallonie enkele rariteiten: opera’s die in de vergetelheid geraakt zijn en waarvoor de Opéra Royal de Wallonie de kans biedt ze te ontdekken. Zo was er dit seizoen Jérusalem van Giuseppe Verdi. In het volgende seizoen komt de ORW voor zo’n ontdekking nog eens bij Daniel-François-Esprit Auber terecht, van wie in april 2016 zijn versie van Manon Lescaut gepresenteerd werd. In februari 2018 hebben we de kans Le Domino noir te zien, “un petit « grand » bijou” – zoals de persinformatie het noemt. De productie is een coproductie met de Opéra Comique van Parijs en wordt gedirigeerd door de “premier Chef invité” de erg gewaardeerde dirigent Patrick Davin. De ORW heeft trouwens vanaf het volgende seizoen een nieuwe chefdirigent, de jonge Italiaanse Speranza Scappucci, die het seizoen opent in september 2017 met Manon Lescaut van Puccini, waarmee de ORW de trilogie Manon Lescaut afmaakt – na die van Massenet (2014) en dus Auber. In januari 2018 dirigeert ze ook een nieuwe productie van Bizets Carmen. Belcanto komt uitgebreid aan bod met twee producties, waarvan een super-populair en een daarentegen ook nauwelijks gekend: Norma van Vincenzo Bellini naast La Favorite van Gaetano Donizetti, een coproductie met La Fenice van Venetië. Voor Norma komt Massimo Zanetti – die nog chefdirigent geweest is in de Vlaamse Opera – naar België in oktober 2017. In de hoofdrollen Patrizia Ciofi en Gregory Kunde. Rond de jaarwisseling programmeert de ORW Verdi’s Rigoletto in de bestaande productie van de intendant van de ORW, Stefano Mazzonis Di Pralafera. Niemand minder dan Christophe Rousset komt in april 2015 vijf voorstellingen van een nieuwe productie van Mozarts Le Nozze di Figaro dirigeren (regie Emilio Sagi) met de Belgische Jodie Devos als Susanna. De Nederlandse sopraan Judith van Wanroij is de gravin, Figaro Leon Košavić. Van het Rossini Festival in Pesaro komt de voorstelling van La Donna del Lago met Michele Mariotti als dirigent en Marianna Pizzolato als Malcolm. Als regisseur ontmoeten we ook hier Damiano Michieletto, die in het seizoen van de Munt te vinden is met de double bill Cavalleria/ Pagliacci. De internationaal beroemde bariton Leo Nucci komt opnieuw naar de ORW als Macbeth, een nieuwe Verdi-productie ook in regie van Stefano Mazzonis Di Pralafera om het seizoen af te sluiten in juni 2018. Misschien ook even aanstippen dat alle voorstellingen in de ORW boventiteling hebben in Frans en Nederlands.
De Opéra Royal de Wallonie presenteert tenslotte een serie prachtige vocale concerten met zowel boeiende programma’s als interessante vertolkers. In augustus 2017 organiseert de ORW ook voor het eerst een concours voor dirigenten. Alles is te ontdekken in de brochure van de ORW en natuurlijk op de website, “découvrir la nouvelle saison”.
- WAT: voorstelling van het nieuwe operaseizoen – de Munt, Opera Vlaanderen en Opéra Royal de Wallonie
- WANNEER: 2017-2018
- FOTO: © De Munt
