Gouden Label Johann Sebastian Bach (1685-1750) is voor velen de grootste componist aller tijden. Ondergetende vind dat Mozart die eer te beurt komt – de oude discussie: is het Bach of Mozart zal eeuwig duren – maar beweren dat ik niet van Bach zou houden is het minste wat gezegd kan worden.
Gouden Label Johann Sebastian Bach (1685-1750) is voor velen de grootste componist aller tijden. Ondergetende vind dat Mozart die eer te beurt komt – de oude discussie: is het Bach of Mozart zal eeuwig duren – maar beweren dat ik niet van Bach zou houden is het minste wat gezegd kan worden. Neem nu de cd die ik hier met veel luistergenot mocht recenseren. Dat is Bach ten voeten uit, heldere intimiteit die zoveel te vertellen heeft dat je het moeilijk kan vatten.
Het Duitse label ECM Records engageerde de Camerata Bern onder leiding van violist Erich Höbarth en met als solist hoboïst Heinz Holliger om een staalkaart uit het œuvre van Bachs werk voor hobo en orkest te presenteren. Hoezo? Er zijn toch geen originele handschriften van Bach voor hobo en orkest ook al zijn er voor de hobo en hobo d’amore in bijvoorbeeld de cantates soms zo’n overheerlijke passages geschreven dat ze het belang van de solozang evenaren. Vorsers zijn er de laatste 150 jaar in geslaagd om tot een verantwoorde (weder)samenstelling te komen van hoboconcerti van Bach. Laten we het verdere historisch verantwoorde onderzoek verder in handen van musicologen en uitvoerende musici en luisteren we naar deze opname waar de intussen jonge 70-ger zich wijdt aan een zo zuiver mogelijke weergave van Bachs ziel die in de hobopartij verborgen ligt.
Hier krijg je geen hedendaagse interpretatie of nieuwlichterij omdat we Bach ‘zo’ moeten spelen en begrijpen omdat we nu eenmaal in een andere tijd leven dan toen. Die weinig muzikale blabla geraak je niet kwijt bij de uitvoerders van deze zeer mooie eenvoudige en eerlijke uitvoering. Hoe bekend enkele van de werken ook mogen zijn, ze blijven aangenaam verrassen en zetten je tot luisteren aan. Je moet geen inspanning leveren om te luisteren, je wordt niet zenuwachtig, je krijgt geen jachtig gevoel, je wordt niet behept met stress. Niets van dit alles want je krijgt een heilzame Bach die al de moderne kwalen in de vergeetput dumpt. Ja, Bach bekommert zich om de musici, om de luisteraars, om iedereen. Is het diezelfde bekommernis die de uitvoerders op deze cd inspireerde om zo’n zingende muziek in een duidelijk niets verloren laten gaand tempo te spelen? Of Bach pretentie had? Ach, we kenden de man niet persoonlijk maar dat deze cd absoluut verstoken blijft van enige pretentie maakt hem alleen maar mooier, door en door eerlijk en verhoogt het genietend luisteren.
Zo’n Bach op die wijze uitgevoerd? Die geven we zonder nadenken een Gouden Label.
