Harp is een instrument dat het hart, het romantisch hart aanspreekt. Zelfs de niet zo aangename (sic) romeinse keizer Nero was er weg van. Je hebt de harp zoals we ze vandaag kennen, een instrument dat je niet in je broekzak steekt, je hebt de lier en die bestond zelfs in de tijd van het Oude Testament al in verschillende vormen. Er zijn zelfs hangbruggen die door hun bijzondere structuur naar de harp vernoemd zijn.
Harp is een instrument dat het hart, het romantisch hart aanspreekt. Zelfs de niet zo aangename (sic) romeinse keizer Nero was er weg van. Je hebt de harp zoals we ze vandaag kennen, een instrument dat je niet in je broekzak steekt, je hebt de lier en die bestond zelfs in de tijd van het Oude Testament al in verschillende vormen. Er zijn zelfs hangbruggen die door hun bijzondere structuur naar de harp vernoemd zijn.
Ondanks de harp in al haar vormen en door de millennia heen niet weg te denken is, is er niet zoveel muziek opgenomen. Twee cd’s met harpiste Rachel Talitman in de hoofdrol vullen de leemte gedeeltelijk in. Het zijn niet de enige cd’s die Harp & Co uitgaf in eigen beheer, de catalogus kent intussen 30 cd’s. Met een klik op de link naar de website vindt u heel wat meer. De gevestigde uitgevers groot en klein moeten duidelijk nog overtuigd worden dat de harp haar plaats verdient.
De eerste cd is gewijd aan componist Franz Anton Hoffmeister (1754-1812) en de tweede cd doet ons luisteren naar Franse kamermuziek van Victor François Desvigenes (1805-1853), Théodor Dubois (1837-1924), Latislas de Rohozinski (1886-1938) en Maurice Thiriet (1906-1972). Dit geeft meteen een pallet aan anderhalve eeuw kamermuziek die aandacht schonk aan de harp.
Franz Anton Hoffmeister
**** Hoffmeister was een Oostenrijks componist die ten tijde van Mozarts laatste zeven levensjaren in Wenen woonde en werkte en er niet alleen componeerde maar ook onder meer Mozart zijn muziek uitgaf, net als die van Haydn, later Beethoven en anderen. Hoffmeister wist duidelijk wie waar voor stond en zelf was hij niet onverdienstelijk, iets dat je bij het beluisteren van de sonates op deze cd meteen hoort. Jammer is dat je geen info vindt over de sonates zelf op deze cd noch op de website van Harp & Co. Het zijn sonates voor harp, klarinet, fluit en cello. Vrolijke werkjes, huiskamermuziek voor de in hun tijd beter begoede mensen uit Wenen en ruime omgeving.
Rachel Talitman, Olivier Dartevelle, Marcos Fregnani-Martins en Pierre Henri Xuereb zetten een staaltje van hun kunnen neer. Deze cd is zonder meer een aanwinst en de musici heten je welkom in de weelde van de Weense paleizen en ruime burgerwoningen: veel stucwerk, hoge brede deuren, rijk versierde plafonds, veel bladgoud, hoepelrokken en Louis XVI-zetels. Ja hoor, mooie muziek en even mooi vertolkt. Zon of geen zon buiten? De zon is er met deze, alle dagen, alle uren.
Franse Kamermuziek
**** Helemaal gek kunnen we van deze cd niet worden. Waarom? Dat is niet de schuld van Rachel Talitman, Marcos Fregnani-Martins en Pierre Henri Xuereb op zich. Mochten ze voor inhoudelijk kwalitatievere muziek gekozen hebben, dan kreeg deze cd zeker een ster meer. Nu ja, het is niet echt waar we van omver vallen, maar de musici nemen de kans te baat om zich net in deze muziek waar te maken en de kwaliteit ervan sterk op te drijven. Mochten ze kunnen samenwerken hebben met de componisten, we hadden ware pareltjes aan kamermuziek gekregen. Met blijvende aandacht luisteren lukt en dit is zonder tegenspraak de grote verdienste van het trio uitvoerders. Zij keren hun instrumenten binnenste buiten als het ware om alles wat ze te bieden hebben te gebruiken zodat de luisteraar, ondanks zwakkere composities, toch geniet. Dat is kunst, met te weinig ingrediënten toch lekker koken. Zeg dus maar dat het een mooie realisatie is geworden die je niet meteen naast je moet neerleggen.
