Een namiddagvoorstelling tijdens een doordeweekse dag wordt meestal bijgewoond door een ouder publiek. Moeizaam en amechtig beklommen ze de trappen naar hun plaats. De vinnige, melodische en nostalgische muziek van Gershwin deed wonderen. Na afloop verlieten de dames en heren, opgeladen met positieve energie, lichtvoetig de zaal.
Grupetto bundelt multi-instrumentalisten die al even bedreven zijn op snaar- als blaasinstrumenten: Jo Vercruysse (viool/trompet/slagwerk), Henk Soenen (klarinet/saxofoon), Bruno De Schaepdrijver (altviool/bastuba), Valentijn Biesemans (cello/trombone/zingende zaag) en Jan Lust (piano). Voor Rhapsody in Blue bijgestaan door Serge Hamers (tapdans/acteur/zang).
Thema concerten
Dit kwintet maakt telkens voorstellingen rond een thema, zoals rond de Titanic, In Flanders Fields. Nu beten ze zich vast in het repertoire van de broers Georges en Ira Gershwin, de ene zorgde voor de muziek, de andere voor de lyrics. Geprikkeld door de meest uiteenlopende muziekjes in café’s en muziekwinkels en het joodse theater, sloeg bij de jonge Gershwin de vonk in een creatief kruitvat toen er een piano in huis kwam. Hij bleek al gauw een pianistiek wonderkind en geniaal componist die op onnavolgbare wijze de brug slaat tussen kwalitatieve ontspanningsmuziek, jazz en klassieke muziek.
Rhapsody in Blue is een sobere, maar tot in de puntjes verzorgde voorstelling. De vriendschap tussen Georges Gershwin en Fred Astaire is zowat de rode draad doorheen het geheel. Na een eerste bekende melodie uit de immense nalatenschap van Gershwin volgt meteen het prachtige Rhapsodie in Blue. Dit werk ging in première op 3 januari 1924 tijdens een concert met als thema ‘An experiment in Modern Music.’
Gershwin componeerde in enkele weken tijd een rapsodie voor piano en jazzorkest waarin hij elementen van Europese symfonische muziek combineerde met Amerikaanse jazz. Bijna een eeuw oud heeft deze compositie nog niets van zijn sprankeling verloren, integendeel zelfs. De muziek krijgt extra kleur door het projecteren van beelden van New York begin vorige eeuw. The big apple, de stad die nooit slaapt. De drukte komt perfect tot uiting in de muziek door veranderingen van kleur en harmonie, net zoals de rustige passages waarbij beelden van de rivier de Hudson worden geprojecteerd. Jan Lust achter de piano geeft een prachtige interpretatie ten beste met een zwierige techniek en vingerzetting. Het is ook mooi om te zien hoe de verschillende muzikanten vlot van het ene op het andere instrument overschakelen om het geheel zo rijk mogelijk qua klankkleur te laten klinken. Opzet geslaagd.
Dan volgt een rist liedjes uit vorige eeuw, melodieën die erin gaan als zoete koek bij het publiek: onder meer They Can’t take that away from me, Summertime, Walkin’ the dog, The man I love, Swanee en I got Rhythm. Melodieën die tot het collectieve geheugen behoren. Het geheel aan mekaar gezongen, getapdanst en op een vlotte manier aan elkaar gepraat door Serge Hamers, deels met leuke anekdotes maar ook met informatie over de componist, Fred Astaire en de tijdsgeest. Eindbalans: een nostalgische, deugddoende voorstelling. Aan alle voorwaarden is voldaan voor een fijne muziekavond.
- WAT: Rhapsody in Blue van Georges Gershwin
- WIE: Grupetto (Jo Vercruysse, Henk Soenen, Bruno De Schaepdrijver, Valentijn Biesemans, Jan Lust en Serge Hamers)
- WAAR & WANNEER: Cultureel Centrum ‘t Bolwerk, Vilvoorde, 14 november 2017
