In het Museum M (Leuven) reikte Klassiek Centraal een Gouden Label uit voor de tentoonstelling ‘Goddelijke Klanken’ in aanwezigheid van de pers en de verschillende betrokkenen. 

In het Museum M (Leuven) reikte Klassiek Centraal een Gouden Label uit voor de tentoonstelling ‘Goddelijke Klanken’ in aanwezigheid van onder meer Leuvens schepen van cultuur mevrouw Denise Vandevoort, museumconservator mevrouw Veronique Vandekerckhove, de professoren Bart Demuyt en Pieter Mannaerts en multimediakunstenaar Rudy Knoops.

De vele betrokkenen die deze tentoonstelling hielpen realiseren, uitten hun dankbaarheid omdat ze een Gouden Label van Klassiek Centraal kregen toegekend en er een vooruitreiking kon plaatsvinden (de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Labels is op zaterdag 23 juni 2012 in het Antwerpse Provinciehuis). De verschillende sprekers benadrukten het belang van de samenwerking tussen de vele betrokken partijen – drie jaar voorbereiding – die leidde tot het resultaat dat bovendien bekroond werd.

Juryrapport Gouden Label – Goddelijke Klanken

De tentoonstelling ‘Goddelijke Klanken – zeven eeuwen gregoriaanse handschriften in Vlaanderen’ krijgt van Klassiek Centraal het internationaal gewaardeerde Gouden Label. Het is meteen het eerste Gouden Label dat aan een tentoonstelling gegeven wordt.

De tentoonstelling gericht op zeven eeuwen gregoriaanse handschriften die in Vlaanderen thuiszijn, is op zich reeds opmerkelijk. Het is een gedurfd opzet om twee topstukken, waaronder een handschrift van de mystica Hildegard von Bingen, samen met andere zeldzame al dan niet bijzonder fraai versierde en/of musicologisch en historisch waardevolle boeken, tentoon te stellen.

‘In der beschränkung zeigt sich erst der meister’ zegt een Duitse uitdrukking. Ze is in het opzet van deze tentoonstelling in verlerlei opzichten toepasbaar. Beperkt tot 13 handschriften en toch groots, zeg indrukwekkend. Uiteraard ligt het voor een belangrijk deel aan de geselecteerde boekwerken waarover scherp werd nagedacht, gewikt en gewogen. Meteen gaf deze tentoonstelling de kans om werken te digitaliseren.

Dat de evolutie van het handschrift duidelijk merkbaar is, spreekt voor zich en toch blijft het verbazingwekkend welke weg de muzieknotatie heeft afgelegd. Welk kind dat vandaag notenleer volgt, zal de schrifturen die hier tentoon liggen zomaar kunnen lezen.

Naast het beeldmateriaal van de boeken, werd de tentoonstelling in een gezonde vorm van cross-over extra in beeld en klank gebracht. Vlaamse gespecialiseerde topensembles namen gezangen op die de bezoeker bij het bekijken van de handschriften als sfeervolle achtergrondmuziek kan beluisteren in de eerste zaal van de tentoonstelling. Anderzijds is er de multimedia-installatie die de luisteraar, eens hij zich in de tweede zaal pal in het midden van de installatie plaatst, helemaal onderdompelt in de gezangen en hem tot centrumfiguur maakt, midden de uitvoerders die als het ware vanuit de vijf hoeken gericht naar de luisteraar/toeschouwer zingen.

Het polyfone en mystiek verheffende karakter van de muziek komt hierdoor versterkt tot uiting. Ze geeft aan de bezoeker van de tentoonstelling door het beeld en klank een betere verstaanbaarheid en een blijvende indruk van de handschriften weer.

Dit alles werd gekoppeld aan grondig wetenschappelijk onderzoek en samenwerking op allerlei fronten wat leidde tot het sterke resultaat dat oog en oor bekoort en de bezoeker aan deze tentoonstelling met een waardevolle aanvulling van zijn kennis huiswaarts doet keren.