Met hun gedurfde harmonieën en fijnbesnaarde emoties, en contrapunt van ongekende verfijning, vormen de Tenebrae responsories de sacrale tegenhanger van Gesualdo’s laatste boeken madrigalen uit hetzelfde jaar (1611).
Paul Agnew en Les Arts Florissants geven hiermee een vervolg aan hun veelgeprezen verkenning van de zes bundels die steeds voller worden van bitterheid. Met hun interpretatie van de Tenebrae responsories voor het Officium van Witte Donderdag benaderen zij op subtiele wijze de overdreven uitdrukking van pijn die de late muziek van de Prins van Venosa kenmerkt.
*Als u een aankoop doet via bovenstaande link krijgen wij een kleine vergoeding. Zo kunnen we u blijven voorzien van recensies en artikelen. Door iets via onze link te kopen, steun je ons in het schrijven van nieuwe artikelen. Producten worden voor jou nooit duurder als je gebruikmaakt van onze links.
