***** Bij Accent verscheen de nieuwe cd van fluitist Frank Theuns en zijn Buffardins. Het betreft Franse fluitconcerti uit de 18de eeuw. Heerlijk verfrissend.
***** Bij Accent verscheen de nieuwe cd van fluitist Frank Theuns en zijn Buffardins. Het betreft Franse fluitconcerti uit de 18de eeuw. Heerlijk verfrissend.
Na heel mooie cd’s uitgebracht, voor het label Accent, met muziek voor fluit aan het Berlijnse hof en muziek van Hotteterre, Boismortier, Blavet en Montéclair, veelal met klavecinist Ewald Demeyere, schittert fluitist Frank Theuns nu op een nieuwe Accent cd met zes Franse concerti uit de 18de eeuw voor flûte traversière en klein ensemble. Frank die afwisselend traverso en piccolo speelt en de algemene leiding heeft, wordt bijgestaan door zes topmusici, zijnde François Fernandez en Maria Silberstein (viool), Barbara Konrad (altviool), Rainer Zipperling (cello), Frank Coppieters (contrabas) en Siebe Henstra (klavecimbel). En ondanks deze heel kleine bezetting is het sonoor resultaat verbluffend.
Hun programma is uitermate aantrekkelijk. Het is een bloemlezing van Franse muziek in grotendeels Italiaanse stijl. De componisten op de cd van Theuns waren nl. verbonden aan de Concerts Spirituels in Parijs. Vanaf het begin van het eerste seizoen in 1725 van die openbare concerten was het Parijse publiek weg van de Italiaanse muzikale smaak à la Vivaldi. Terecht. Sonaten en concerti waren aanvankelijk vaak intermezzi bij motetten van Campra en Delalande. Het is in deze context dat fluitconcerti geïnspireerd door de Italiaanse stijl, vanaf 1726 gecomponeerd werden door Franse fluitisten als Buffardin en Blavet.
In 1728 maakte Leclair zijn debuut. In zijn derde Vioolconcerto op.7 kon de solopartij ook gespeeld worden door fluit of hobo. Hij introduceerde enkele Franse stilistische elementen in de langzame beweging. Michel Blavet werd in 1738 eerste fluitist van de Musique du Roy. In het langzame deel van zijn concerto in la klein verwerkte hij twee Franse gavottes. Door agréments (versieringen) en gestileerde Franse volksdansen, groeide stilaan een eigen stijl. Michel Corette publiceerde in 1728 twee volumes van zes concerti voor fluit, hobo of viool met continuo, geïnspireerd door populaire liedjes of door thema’s uit opera's.
Gabriel Buffardin was lid van het prestigieus hoforkest van de keurvorst van Saksen, Frederick August der Starke in Dresden. Hij speelde op de Concerts Spirituels tussen 1726 en 1737. Jacques Christophe Naudots zes concerti op. 17 werden gecomponeerd voor de schattige bezetting van draaiorgel, accordeon, fluit, blokfluit of hobo. Wat de gebroeders Le Nain waren voor de schilderkunst, was Naudot voor de muziek. De concerten van de Concerts Spirituels vonden plaats in het Salon des Suisses van het Palais des Tuileries en stonden bekend als concerten waar maconnieke muziek werd gespeeld, instrumentale ensemble-muziek in concertovorm en later in sonate- of symfonievorm, zonder religieuze inhoud. Vooral Blavet en Naudot hadden nauwe relaties met de toen opkomende vrijmetselarij. De meer dan succesvolle Joseph Bodin de Boismortier uit Thionville was de eerste Franse componist (hij was ook uitgever) die in Parijs de Italiaanse concertovorm overnam en in 1729 ook het eerste Frans soloconcerto componeerde.
De uitvoering door Les Buffardins klinkt uitermate licht, fris en transparant. Alle partijen worden met de nodige charme en galanterie uitgevoerd en er is bij de solist even veel beheerste lucht als gevormde klank. En dat is precies wat deze cd zo innemend en verfrissend maakt. Frank Theuns speelt naar de woorden van André Jolivet “La flûte est par excellence l'instrument de la Musique, cela parce qu'animée par le souffle, |émanation profonde de l'homme”. Bravo. Warm aanbevolen.