Eerste kandidaat: Sul Yoon – Korea, °1995
(c) Koningin Elisabethwedstrijd
Het is bijna pijnlijk om te schrijven hoe deze kandidate het werk van Jörg Widmann: ‘5 Albumblätter’ vertolkte. Het was totaal zielloos, er werd niets verteld. Hier moeten enorme zenuwen de overhand genomen hebben, iets wat je ook kon zien op haar gezicht. Kijk, dat is o zo menselijk en een mindere prestatie op een wedstrijd is geen bewijs van gebrek aan talent. Het is tenslotte ‘maar’ een wedstrijd…
Met meer overtuiging en kracht, toch nog wel een beetje verkrampt, begon Sul Yoon aan het Concerto n. 2 in b op. 104 B 191 van Antonín Dvořák. Eens de romantische, vol heimwee geladen zinnen aan bod kwamen, liet Yoon de cello meer en meer zingen en overwon de muziek de innerlijke spanning. Zo kreeg het publiek nog een mooie vertolking, die zelfs rust uitstraalde. Het eindresultaat in de wedstrijd zal zijn wat het zal zijn, het is niet het belangrijkste, nooit en voor niemand.
Tweede kandidaat: Yibai Chen – China (Volksrep.), °2001
(c) Koningin Elisabethwedstrijd
Voor de laatste keer weerklonk het opgelegde werk ‘5 Albumblätter’ van Jörg Widmann. Wel degelijk, 12 versies van één werk dat geen van de kandidaten eerder hoorde. Het is dus 100% aan hen zelf om het waar te maken. Hoe maakte Yibai Chen het waar, naar onze ervaring? De inzet is nogal droog, de kort erop volgende melodische lijn ontbreekt de warmte die we bij velen wel hoorden. Chen is vooral technicus. Speelt perfect op en in de snaren, geen nootje is op of over het randje van de zuiverheid, maar het blijft daarbij.
Voor een twee keer klinkt van Dmitry Shostakovich het Concerto n. 1 in Es op. 107. Opnieuw bewijst Chen hoe zuiver hij kan spelen. Dat is een sterkte op zich, maar we zouden toch bijzonder graag meer opbouw horen in de lange bogen van het langzame deel van dit werk. Daar ontbreekt toch wat (eigen) invulling die het luisteren boeiender maakt. Weet Cheng, weten ook vele anderen eigenlijk wel dat dit werk een autobiografisch karakter heeft waarbij het motief DSCH (staat voor de componist zijn naam) leidend is? Het zegt opnieuw veel over hoe creatieve kunstenaarszielen omgaan met een dictatuur als ze daarin moeten leven en werken. Misschien moeten de uitvoerders van dergelijke muziek gewoon jaren ouder zijn, meer levenservaring hebben? Nu was het een netjes gespeeld werk, met soms erg fraaie en tot luisteren dwingend, maar niet volledig doorgrond.
Zaterdag 04/06 [20:00]
Sul Yoon [ Antonín Dvořák, Concerto n. 2 en si mineur op. 104 | Concerto n. 2 in b op. 104 ]
Yibai Chen [ Dmitry Shostakovich, Concerto n. 1 en mi bémol majeur op. 107 | Concerto n. 1 in Es op. 107 ]
