**** Evgeni Bozhanov (1984, Rousse, Bulgarije) heeft in onze streken bekendheid verworven door zijn tweede prijs in de Koningin Elisabethwedstrijd 2010, maar buiten deze laureatenplaats heeft deze fantastische pianist nog andere verdienstelijke plaatsen gewonnen op verscheidene internationale wedstrijden.
**** Evgeni Bozhanov (1984, Rousse, Bulgarije) heeft in onze streken bekendheid verworven door zijn tweede prijs in de Koningin Elisabethwedstrijd 2010, maar buiten deze laureatenplaats heeft deze fantastische pianist nog andere verdienstelijke plaatsen gewonnen op verscheidene internationale wedstrijden, zoals de eerste prijs op de Casagrandewedstrijd in 2008, tweede prijs van het Sviatoslav Richter Concours in Moskou, laureaat van het Chopin Concours in Warschau (waar hij zijn behaalde prijs niet in ontvangst wou nemen wegens omstandigheden) etc.
Het was voorspelbaar dat hij met een Chopin-cd ten tonele zou verschijnen. En wat voor muziek! De selectie die hij maakte bevat een groot deel van de mooiste parels geschreven door Chopin, zorgvuldig uitgekozen zodat we te maken krijgen met verschillende kenmerken van Chopin. Bozhanov koos voor Barcarolle op.60, Polonaise op.71/2, Impromptu op. 51, Valse op. 64/3, Grande Valse Nouvelle op.42, Ballade op.47 en Sonate Nr3 op. 58.
Chopin heeft de Barcarolle geschreven tussen 1845 en 1846. Ze werd opgedragen aan barones von Stockhausen. Het is een heel delicate compositie en dat laat Bozhanov ons duidelijk horen. Een prachtige introductie die rustig voortvloeit naar het thema. Het blijft rustig, met veel subtiele nuances en accenten. Is de misschien iets wat overdreven vrijheid verantwoord? Jawel, want het is smaakvol gedaan. Het is een risico, om de Barcarolle op plaat te zetten na vele grootmeesters van het pianospel zoals Dinu Lipatti, Arthur Rubinstein ed. Zij hebben er grotendeels hun stempel op gezet. In sommige passages hoor je de invloed, maar het blijft een zeer persoonlijke, prachtige uitvoering.
De Polonaise in Bes dateert van 1829. Deze Polonaise wordt maar zelden gespeeld, onterecht me dunkt. Ook dit brengt hij moeiteloos met een ongelooflijke souplesse tot uitvoering. De ballade klinkt op kleine plaatsen wat houterig, maar het werkt.
Het grootste werk op de cd is natuurlijk de Sonate Nr3 op. 58. Dit werk is zeer veeleisend, niet alleen qua techniek maar ook interpretatief. Bozhanov’s vrijheid in het bepalen van tempo en het vormen van zinnen is bij dit werk een beetje ontraditioneel, maar het resultaat is heel muzikaal en alles is goed in balans. De manier waarop hij deze complexe werken beheerst is indrukwekkend. Zijn spel tussen duister en helder, zwaar en licht is zeer interessant en zeer aantrekkelijk, omdat het anders is. Hij laat vaak melodieën horen die in de meeste opnames nauwelijks voorkomen en daardoor klinken de stukken anders en misschien wel nieuw (…) waardoor discussie ontstaat of het wel verantwoord is om van die ‘traditionele normen’ af te wijken. Daardoor krijgt als grootste voorbeeld de sonate in zijn geheel minder samenhang. Men houdt ervan of men houdt er niet van. Het is wel overduidelijk dat Bozhanov een echte ‘Chopinpianist’ is en een weg voor zich heeft liggen naar de top!
