MALHER SYMPHONY 8

In de Henry Le Boeufzaal wordt iedere centimeter van het podium benut om Gustav Mahlers “Symphonie der Tausend” op te voeren

In de zomer van 1906 trok Gustav Mahler zich terug in zijn componeerhuisje aan de Wörthersee, wachtend op inspiratie. Toen zijn oog viel op de pinksterhymne Veni Creator Spiritus, kreeg hij naar eigen zeggen plotsklaps een visioen, alsof een hele compositie hem van bovenaf werd ingefluisterd. Overmand door een koortsachtige drift pende hij in enkele dagen zijn monumentale Achtste symfonie neer. Een buitengewoon omvangrijk orkest, twee gemengde koren, een kinderkoor én acht solisten: wees er maar zeker van dat iedere vierkante centimeter op het podium van Bozar benut wordt om de “Symphonie der Tausend” op te voeren. Maar minstens zo indrukwekkend als de bezetting is hoe Mahler zijn excessieve middelen inzet. Met een breed spectrum van kleur en expressie schildert de componist een symfonisch universum dat het aardse lijkt te overstijgen, op zoek naar andere oorden. “Probeer je voor te stellen dat het hele heelal begint te zingen en te klinken. Het zijn geen menselijke stemmen meer, maar planeten en zonnen die om elkaar heen cirkelen.” (Gustav Mahler)