De allereerste ‘interconservatoria-wedstrijd’ werd succesvol afgesloten. De ‘Honda Competition for classical music’ is een initiatief van Paul Tomanek, voorzitter van Honda Benelux. Hij persoonlijk nam het initiatief om een wedstrijd tussen de muziekhogescholen in ons land te organiseren en hij wist de top van Honda in Japan te overtuigen.
Na het verdwijnen van de Dexiawedstrijd (voorheen ooit nog de Pro Civitate en later Gemeentekredietwedstrijd) was er geen algemene muziekwedstrijd meer voor jonge musici. Dat hiaat wil Honda wegwerken met deze wedstrijd. Het verschil met wat niet meer is, is dat deze wedstrijd zich richt op studenten van de hogescholen en de net afgestudeerden. Zij die (nog) niet muziek volgen aan een hogeschool, kunnen niet deelnemen. Wie weet, wordt dankzij dit initiatief van Honda er opnieuw een wedstrijd geboren voor de niet hogeschoolstudenten.
Elke muziekhogeschool kon deelnemen en mocht twee (ex-)studenten selecteren. Uit die selectie bleven drie finalisten over. Kamil Ben Hsaïn Lachiri (bariton – IMEP Namur), Maarten Vandenbemben (gitaar – Koninklijk Conservatorium Brussel) en Kelly Poukens (sopraan – Lemmens-LUCA). Onder voorzitterschap van André De Groote was het aan de jury om te beoordelen wie van de drie nummer één, twee en drie zouden worden. Het behoorlijk opgekomen publiek mocht gratis genieten van het finaleconcert en kon, na afloop, het resultaat tijdens een fijne receptie becommentariëren en de drie laureaten uitgebreid feliciteren.
Kristin Van den buys (Klara) praatte de hele avond in zuiver Nederlands en Frans vloeiend aan elkaar. Eindelijk nog eens een presentatie en als het dan nog zo professioneel vlot verloopt, zijn we bij de gelukkigen.
Kamil Ben Hsaïn Lachiri zong aria’s uit opera’s van Mozart, Borodin, Lully en Verdi. Verder bracht hij liederen van Poulenc en Wolf. Zijn stem klonk, zeker bij de inzet, wat vermoeid wat kon doen vermoeden dat hij te veel had ingezongen in de loop van de dag / voorgaande dagen. Eens Mozart aan ‘het rollen’ was, kwam zijn stem helemaal in de plooi en bewees hij te weten wat hij zong. Overtuigend was het. Voor Borodin en zeker Verdi (Don Carlos) is zijn stem nog te jong, wat wil je, hij is 23. Zien dat de overmoed hem niet schaadt dus onze raad: opletten jonge man want je kan het, je stem draagt, klinkt in de diepte zeer warm, is romig in de hoogte, soms nog wat nasaal jong, maar alvast zeer veel belovend en dus: wik en weeg en de wereld van de opera ligt voor je open.
Slechts één groot nadeel: de pianobegeleiding. De begeleider speelde vlakweg, met fouten, zonder enige voeling of communicatie. Onbegrijpelijk dat men zo iemand een finale van een wedstrijd laat begeleiden omdat het muzikaal niet verantwoord is, en erger, het maakt het voor de solist extra zwaar.
Maarten Vandenbeemden deed het kalmer aan op de gitaar. Ongewoon genoeg sprak hij het publiek en de jury aan met een dankwoord en gaf hij toelichting bij de stukken. Het is de eerste maal dat ik dit op een wedstrijd weet gebeuren. Los van deze randbemerking: de jonge man speelt fraai, maar hij had last van een instrument dat moeilijk op toon bleef en hij speelde wat de braaf. Het Zuid-Europese vuur mocht nog meer aangewakkerd worden. Het was ook wat ‘ondankbaar’ om het te moeten opnemen met de gitaar tegen het overweldigende van de zang.
Kelly Poukens, vergeet haar naam niet, is een sopraan uit de duizend. Samen met haar vast begeleider Peter Jeurissen kreeg het publiek een optreden dat je meesleepte in fijn- en diepzinnige, mooi gearticuleerde liederen van Schumann, Strauss en Schubert. Soms is ze toch ook nog wat nasaal en kelig, maar dat kan nog netjes weggewerkt worden dankzij een grote technische beheersing en het zeer goed gedoseerd volume.
In Puccini was het genieten. Het publiek kreeg een sterke vertolking met alles er op en eraan. Heerlijk was ze ook in de aria “Allô, ah chérie, c’est toi…” van Poulenc. Dat ze dat maar meteen op de grote podia op deze wijze brengt. Perfectie!
Verder kregen we nog liederen van Liszt, Praser-Simson, Walton en Ian te horen. Alles zeer verstaanbaar, met humor, met droefheid, elke expressie die tekst en muziek vragen, krijg je te horen. Kortom, ze is voor het podium gekneed.
Het verdict
Na niet al te lang wachten, om en bij een kwartier, was het aan Honda directeur Paul Tomanek om de drie laureaten en juryleden op het podium welkom te heten en nog wat toelichtingen te geven. André De Groote kreeg de eer het resultaat bekend te maken.
De derde prijs ging naar Maarten Vandenbeemden. Dat was zowat de algemene verwachting maar voor de eerste en tweede prijs waren er duidelijk wisselende meningen waaronder ik beken dat de mijne niet die van de jury was, ook al was het verschil in beoordeling voor interpretatie vatbaar. Zo gaat het in wedstrijden altijd wel weer.
Kelly Poukens werd tweede en onder gejuich van onder meer een dol enthousiaste familie mocht Kamil Ben Hsaïn Lachiri zich tot winnaar van deze eerste Honda Competition for classical music horen uitroepen.
Laten we hopen dat dit initiatief mag groeien en ook in Vlaanderen persaandacht mag krijgen. De Franstalige muziekpers was ruim aanwezig en Musique 3 zond de wedstrijd rechtstreeks uit. Een reden te meer dat we met ons Klassiek Centraal blij zijn deze wedstrijd, als enigen, te mogen bespreken voor het Nederlandstalige publiek.
- WAT: Honda Competition for classical music
- WAAR & WANNEER: Concertzaal Conservatorium Brussel, zondag 19 februari 2017
- Foto’s: © Klassiek Centraal
