Geen enkele operaproductie werd met zulke hoge verwachtingen vol spanning tegemoet gezien en van het nodige commentaar voorzien als Verdi’s “La forza del destino” op het programma van het Royal Opera House van Londen waar de opera niet meer opgevoerd was sinds 2004.
Dit kwam niet door de enscenering van Christof Loy, wiens stijl genoeg bekend is in Londen en die zijn interpretatie van de Verdi-opera bovendien reeds in 2017 in Amsterdam had voorgesteld maar door de bezetting die Anna Netrebko, Jonas Kaufmann en Ludovic Tézier verenigde, weliswaar niet in alle tien opvoeringen van de serie. Drie grote namen maar ook en vooral drie kunstenaars die weten hoe men Verdi zingt en daarvoor ook over het nodige stemmateriaal beschikken en de juiste stijl beheersen om deze indrukwekkende en veeleisende, dramatische en kleurrijke partituur recht te laten wedervaren daarbij voortreffelijk begeleid en ondersteund door het uitstekende orkest van de Royal Opera gedirigeerd door muziekdirecteur Antonio Pappano.
Naar gewoonte combineerde Christof Loy verschillende tijdperken in zijn enscenering die meer doet dan het verhaal vertellen. Tijdens de ouverture presenteert hij korte toneeltjes waarin we Leonora en Carlo als kinderen met hun strenge vader zien en schetst hij reeds enigszins hun persoonlijkheid en weinig vriendschappelijke relaties. Er is één decor (Christian Schmidt) voor de hele opera: een grote, witte kamer die naargelang de eisen en de omstandigheden van de opeenvolgende bedrijven en scènes ontmanteld wordt. De kostuums typeren meer de personages dan de tijdstippen, culminerend in het toneel bij het slagveld waar Preziosilla een bonte menigte rondom zich verzamelt en opzweept in een carnavalssfeer die uitmondt in een “Rataplan”-koor zonder militaire dreiging.
Een grote bravo voor de koren die zich volledig vocaal en scenisch engageren in alle taferelen, goed geregisseerd door Christof Loy die er ook in geslaagd is de protagonisten een overtuigend profiel te geven. Dit uiteraard dankzij hun individuele engagement en hun heerlijke vocale vertolking.
Anna Netrebko die debuteerde in de rol van Leonora gaf haar haar ruime, fluwelen sopraan, homogeen in de hele tessituur en zo goed beheerst en haar expressieve vertolking vol nuances en ontroerende piani. En dit alles met een opmerkelijke tekstprojectie. De ovatie die het publiek haar gaf voor haar interpretatie van “Pace, pace” in het laatste bedrijf was meer dan verdiend.
Jonas Kaufmanns Alvaro combineerde hartstocht met wantrouwen, wanhoop met berusting en zong zijn veeleisende partij met een ruime, vrije, krachtig stralende tenor en echte “italianita” in een vibrerende, geëngageerde vertolking waarin ook plaats was voor ontroerende subtiliteiten in mezza voce.
In Ludovic Tézier, die profiel gaf aan Carlo, de onverbiddelijke op wraak beluste broeder van Leonora, had Jonas Kaufmann een tegenstander op niveau die hem evenwaardige repliek gaf in hun verschillende opmerkelijke duetten. Tézier is bovendien een echte Verdi-bariton die schitterde in zijn grote scène “Urna fatale”, een memorabel moment.
Een mooie prestatie leverde ook Veronica Simeoni met een vrij heldere mezzo-sopraan-stem in een eerder onverwachte (maar door de enscenering gewenste) vertolking van Preziosilla die ook nog heel wat danstalent van haar vroeg. Ferruccio Furlanetto gaf met een sonore basstem autoriteit en menselijkheid aan Padre Guardiano en Alessandro Corbelli zette een kostelijke Melitone met kruimige bariton neer. Carlo Bosi was perfect als Trabucco evenals Roberta Alexander (Curra) en Michael Mofidian (Alcalde) maar Robert Lloyd (Markies van Calatrava) heeft nog amper stem. De koren presteerden uitstekend. Antonio Pappano wist met het orkest een mooie spanning op te bouwen en die de hele avond, vier uur lang vol te houden in een opmerkelijke symbiose tussen orkest en toneel. Een heel grote avond!
- WAT: La Forza Del Destino, Verdi
- WIE: Christof Loy, Anna Netrebko, Jonas Kaufmann, Ludovic Tézier, Antonio Pappano, Christian Schmidt, Veronica Simeoni, Ferruccio Furlanetto, Alessandro Corbelli, Carlo Bosi, Roberta Alexander, Michael Mofidian, Robert Lloyd
- WAAR: Royal Opera House Covent Garden, Londen
- FOTO’S: The Royal Opera © 2019 ROH. Photograph by Bill Cooper©
