“Voor een uitvoerder is de première van een werk met is een angstaanjagende ervaring waarin hij om een subtiel evenwicht te vinden tussen enthousiaste verbeelding en bescheiden, gedetailleerde analyse. Nou, ik had het vreemde maar geruststellende gevoel te worden geleid door de hand van Schumann en zijn cyclus van miniaturen, en van Chopin, Scriabin, Debussy en de vele componisten die preludes hebben geschreven. De architectuur van deze cycli, hoewel de uitvoerder het altijd in gedachten moet houden, ligt verborgen achter de aandacht die aan elk detail, alsof het niet veel voorstelt. Op dezelfde manier als elk orgaan leven geeft aan het organisme, het leven van elk element hier creëert dat van het geheel. Zo kwam ik oog in oog te staan met een levensgroot stuk dat het soort werk vereiste dat ik gewend was.”
