De priester, edelman, dichter en schilder uit Rome, Ermenegildo del Cinque (1700-73) schreef tijdens zijn lange leven meer dan 100 sonates voor twee cello’s en achttien stukken voor drie cello’s. Hoewel hij een dilettante di musica was, was hij de meest productieve componist van cellomuziek aller tijden. Maar ondanks het feit dat hij ook cantates, een serenata en enige gewijde muziek componeerde, en een vermaard cellist in Rome was, blijft hij vandaag de dag vrijwel onbekend, zelfs onder cellisten. Deze opname, gemaakt in het theater van het Palazzo Altemps in Rome waar del Cinque vaak optrad, redt enkele van deze buitengewoon mooie composities uit de vergetelheid.

De architect van deze herontdekking is Ludovico Minasi (hoofdcellist van o.a. Il Pomo d’Oro), die hier een team van uitzonderlijke basinstrumenten leidt met twee recente winnaars van de MA Brugge wedstrijd, Andrea Buccarella en Teodoro Bau00f9, samen met de luitist Simone Vallerotonda (een musicus met langdurige banden met Arcana) en de celliste Cristina Vidoni.