Auteur Manu

Alles stroomt, ook gekend als ‘πάντα ρεί’, alles is continu in beweging, is een filosofie die staat tegenover die andere waarheid die zegt dat alles er altijd is geweest en hetzelfde blijft. Met het lezen van dit boek heeft men het gevoel dat beide waar kunnen zijn, maar de eerste meer dan de tweede in de mate de mensheid aan het roer staat van zijn eigen verandering.

De auteur begint het boek met een stuk geschiedenis van het NHISK-KASKA (zijn periode aan het Nationaal Hoger Instituut en de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen). Om zijn handelingen daarin inzichtelijker te maken, beschrijft hij hoe hij als jonge knaap en adolescent de politiek ervaarde en er deel aan nam op zijn eigen niveau.

Het is duidelijk uit het narratief dat hij altijd worstelde met gezag. Dat hij de gevestigde waarden wou doorbreken om nieuwe waarden te kunnen vestigen. Zo ook definieert hij de evolutie in de kunst.

Nadien vertelt hij over het experiment waar hij zich aan waagde bij het HISK. Daarna laat hij kunstenaars van zijn keuze hun herinneringen vertellen over hun ervaren van het HISK. Dit alles lijkt op het eerste zicht een doelloos schrijven te worden, ware het niet dat het slechts voorspel is over hoe hij tot zijn gedachten komt voor een nieuw cultuurbeleid in Vlaanderen.

’Vlaanderen kijkt naar buiten’

Het doel van het boek komt voor het politieke oog pas echt naar boven als hij spreekt over ’Vlaanderen kijkt naar buiten’. Daarin speelt de auteur met eigentijdse cultuurwaarden die hij afleidt uit een aantal algemene principes. Hij haalt beleidsmatige punten aan om op in te zetten, zijnde een culturele ontwikkeling voor Vlaanderen, ideeën over het verband tussen kunstonderwijs en de academische wereld, het aanvatten van de dialoog met meerdere kunst- en cultuurinstellingen, cultuur en kunst als motor van belevenisseneconomie, het inspelen van cultuur op maatschappelijke, economische en ruimtelijke ontwikkelingen en last but not least: het aanwenden van marketing. Rond deze zes focuspunten definieert hij acht eigentijdse actiepunten en tien themapunten die gegeven worden aan de lezer als uitdaging.

Dit boek heeft het in zich om de start te zijn van een cultuurdebat in Vlaanderen. Het kan een start zijn voor een minister van cultuur om een beleid rond op te zetten dat eigentijds is, eigen aan Vlaanderen, vooruitstrevend is en werkt als een kwaliteitscyclus van Deming: in een streven naar verbeteren staat men open voor verandering, moeten oude waarden de nieuwe waarden hun plaats gunnen, zonder zelf zomaar verstoten te worden.