Langzaam glijden de handen van Jan Michiels na de laatste stanza van Osvaldo Coluccino van de toetsen naar de rand van het klavier. Zij vormen vuisten die rusten op zijn knieën. Het is volbracht, stilte en inkeer zijn tot het uiterste uitgepuurd. Het concert is ten einde, nu is er even niets.

Jan Michiels heeft bij zijn concert in het kader van Coluccino’s Rispecchiato in quarzo zijn sterkste kant kunnen tonen: perfectie in zachte tonen. Het concert bestond uit Coluccino’s wereldcreatie voor piano en electronics en het werd voorafgegaan en gevolgd door zijn stanzas die op hun beurt werden afgewisseld met composities van gelijkgestemde collega’s zoals Kurtág, Furrer en Sciarrino.

De term fluweelzacht is nog vele malen te grof om Michiels’ toucher te duiden. Soms klinken zijn tonen alsof de toetsen door engelen worden gekust. Hij respecteert volledig wat Coluccino onder een stanza verstaat: een ruimte in al haar gedaanten, reëel of imaginair. Bij Michiels manifesteert dat respect zich in een magistrale invulling van de ruimte tussen de noten. In zijn handen vullen de stiltes de ruimte, de noten lijken de stiltes te bewaken. Zijn voeten bespelen de pedalen met tienden van millimeters. De zachte tonen zijn bij hem zo minimaal dat ze ten dienste lijken te staan van de rust die erop volgt. 

Het programma was gegroepeerd rond Coluccino’s wereldcreatie Rispecchiato in quarzo, een werk voor live piano en electronics, waarin de piano een dialoog aangaat met loops, drones, stadsgeluiden, machinaal geweld en machtige geruis. Ook hierin toonde Michiels zich de meester van het weinige. In sommige delen is de piano geprepareerd en worden de snaren beroerd door de handen en nagels van de live-pianist. Ook hier viel Michiels op met subtiele bewegingen van over de snaren stuiterende balletjes of strelingen met staafjes en kussentjes. Het stuk eindigt met Michiels die zich achteruitlopend verwijdert van de piano en hem van afstand onderzoekt en bewondert of, zo men wil, eer bewijst. Hier, maar ook in andere delen van het concert liet Jan Michiels zien dat hij één was met zijn instrument.

• WAT: Transit
• WAAR: STUK, Leuven, tot en met zondag 24 oktober
• TICKETS: festival2021.be
• GEZIEN: 23 oktober 2021
• FOTO’S: Wynold Verweij