Recensie: Katrien De Keyser
Een nieuwe componist ontdekken is altijd een verrijking. Dit gaat zeker op voor Myaskovsky (1881-1950). Hij is één van de minder bekende Russische componisten van de 20ste eeuw. Zijn carrière volgde niet echt het geijkte pad: van jonge violist over ingenieur in het leger tot componist en leraar.
Tijdens zijn studies onder Rimsky-Korsakov geraakte hij bevriend met Prokofiev, met wie hij minstens één werk samen schreef. Beide componisten gebruikten nadien delen van dat werk in hun eigen composities.
De muzikanten die de cellosonates op deze cd opnamen, komen uit Turijn. Luca Magariello (cello) en Cecilia Novarino (piano) vormen sinds 2005 een duo. Ze studeerden beide aan het Conservatorio “G.Verdi” in Turijn.
Cellosonata 1, in D, bestaat uit twee delen. De opening, het adagio, voert je mee over het landschap van het oude Rusland. Brede lijnen tekenen de ingetogenheid van de uitgestrekte vlaktes. De golvende bewegingen nemen je als het ware mee op een reis doorheen het land, waarbij de cello een melodie zingt bovenop de soms vrij ritmische begeleiding van de piano. Het allegro bouwt verder op de gedrevenheid die het adagio aankondigt. Met grootse klanken reis je verder doorheen deze sonate. Tussen de energieke passages door betovert de cello met intieme, wondere klanken. Dit contrast zorgt voor een unieke belevenis.
Cellosonata 2, in a, bestaat uit drie delen. Het adagio brengt je het ontwaken van de dag, van de eerste schemering tot in het daglicht om dan weer zachtjes over te gaan in de nacht. Je hoort de speelse beken, de ontluikende flora, de dans van de dageraad. De melodie neemt je mee op reis doorheen velden en bossen, soms duister dan weer licht. Het andante brengt een intieme, doorleefde lofzang op de schoonheid. De melancholie van het begin gaat naadloos over in passionele passages. Ze komt daarna weer terug om de luisteraar te laten wegdromen bij de aardse doch hemelse cello. Het derde deel brengt een ode aan het leven: het springt, danst, wervelt en dartelt. Myaskovsky speelt op meesterlijke wijze met zijn publiek. De opbouw van dit deel is intens en betoverend. De apotheose laat je achter met slechts één vraag: waarom is deze componist niet veel bekender?
- WAT: Nikolai Myaskovsky – Cello Sonatas
- WIE: Luca Magariello – cello & Cecilia Novarino – piano
- UITGAVE: Brilliant Classics, 95437
