Op zijn nieuwe album traceert Michael Spyres de ontwikkelingen die de mannelijke operastem in de loop van de 18e eeuw heeft doorgemaakt. Met alle ups en downs – want dankzij zijn extreme stembereik zijn er nauwelijks grenzen aan de verkenning door de Amerikaanse zanger van de aria’s van grote componisten als Händel, Rameau of Mozart. Aan zijn zijde als sympathieke muzikale partners: het originele klankensemble Il Pomo d’Oro onder leiding van de gevierde klavecinist en dirigent Francesco Corti.
Naar aanleiding van zijn vorige album “BariTenor” (2021) werd het vermogen van Michael Spyres om “door een half dozijn vocale vakken te meten” (Opera!) bewonderd. Inderdaad, Spyres, die niet in een ander hokje te plaatsen is, bezit tegelijkertijd de heldere hoogte van een tenor en de nobele diepte en sonoriteit van een bariton. Op “Contra-Tenor” demonstreert hij nogmaals deze indrukwekkende capaciteiten en toont hij de enorme eisen die componisten van vroeger aan zangers stelden en de ambitus van hun stemmen. Slechts weinigen, behalve Michael Spyres, zijn in staat aan deze eisen te voldoen. Hij slaat bewust een brug tussen “oude muziek” en “klassieke muziek” en biedt met zijn selectie van soms meer en soms minder bekende aria’s zowel de liefhebbers van de ene als van de andere richting een heerlijk muzikaal geschenk.
*Als u een aankoop doet via bovenstaande link krijgen wij een kleine vergoeding. Zo kunnen we u blijven voorzien van recensies en artikelen. Door iets via onze link te kopen, steun je ons in het schrijven van nieuwe artikelen. Producten worden voor jou nooit duurder als je gebruikmaakt van onze links.
