Christiane Karg

**** Dit “Portrait” van Christiane Karg geeft een kleine retrospectieve van het werk van deze sopraan, die in de inleiding die ze zelf bij de cd geeft, overkomt als een sympathieke en toegewijde artieste. Voeg daarbij een wondermooie stem en je weet dat dit een cd is om van te genieten.

**** Dit “Portrait” van Christiane Karg geeft een kleine retrospectieve van het werk van deze sopraan, die in de inleiding die ze zelf bij de cd geeft, overkomt als een sympathieke en toegewijde artieste. Voeg daarbij een wondermooie stem en je weet dat dit een cd is om van te genieten.

In eerdere recensies hebben we al de lof van deze jonge Duitse sopraan gezongen. We hebben haar in de Vlaamse Opera gehoord als Sophie in Strauss’ Rosenkavalier (december 2014) en in maart dit jaar gaf ze een Strauss-recital in deSingel met Roger Vignoles, waarover we hier schreven: “De zang van Christiane Karg was tegelijk een model van intens inzicht en vooral projectie van de tekst dankzij haar uitzonderlijk duidelijke dictie en natuurlijk klinkende stem.” Deze woorden passen evengoed bij deze cd, waarop trouwens een aantal van de Strauss-liederen hernomen zijn die ze eerder opnam op de volledige Strauss-cd Heimliche Aufforderung met pianist Malcolm Martineau.

Christiane Karg boetseert haar stem tot de fijnste schakeringen, wisselt met uiterste souplesse van register en zingt vooral met ragfijne hoogte zonder ooit scherp te klinken. Een zalige stem. Met oprechte inleving zingt ze ook de concertaria’s van Mendelssohn en Gluck, die zelden uitgevoerd worden en waarmee ze een originele toets aan de cd toevoegt. In Sacre piante van Gluck kan ze de wendbaarheid van de stem botvieren in de gewaagde coloraturen, die nooit geforceerd overkomen en de betrokkenheid van de zangeres bij de sfeer en de wereld van het onderwerp illustreren. Ze wordt daarin stijlvol begeleid door het ensemble Arcangelo onder leiding van Jonathan Cohen. Een cd die terecht “Portrait” kan genoemd worden en een mooie staalkaart geeft van de kunst van deze sopraan.

De opeenvolging komt soms wat bruusk over: bijvoorbeeld het lied Morgen van Strauss, na een aria uit Glucks Iphigénie en Aulide. Maar dat is een klein bezwaar. Voor wie de eerdere cd’s Heimliche Aufforderung en/of Scene! al bezit, staan er ook wel wat dubbels op. Maar wie nog niets van Christiane Karg in zijn discotheek heeft staan, is dit een mooie aanwinst. De cd bevestigt dat Christiane Karg ongetwijfeld bij de interessantste Duitse zangeressen van het moment gerekend kan worden.